Богородичната црква во Париз: Разлика помеѓу преработките

| title_orig = Notre-Dame de Paris

| translator =

| author = [[Виктор Иго]]

| illustrator = Лук-Оливер Мерсон (оригинал)

Описот на црквата е живо олицетворение на идеите на [[романтизам|романтизмот]]. Тоа не е само голем архитектонски споменик, туку е и жив гигант под чии нозе се престигнуваат вековите и поколенијата. Џиновската кула на катедралата е некој вид симбол на [[вечност]]а, кој се открива во некои појави. Со истата таа желба кон вечното писателот им приоѓа и на своите личности, кои се борат, патат и се радуваат во подножјето на бесмртниот џин.

 

Во центарот на романот е Есмералда, Циганка полна со грација и наивна дивина. Таа е родена во циганските черги, далеку од културата и буката на големите градови. Контрасно, Квазимодо е изрод, ѕвонарот на Богородичната црква во Париз. Единственото нешто што навистина го љуби се ѕвоната, кои за жал му го одземале слухот. Третиот лик, Клод Фроло неизмерно образован човек и архиѓакон на готската катедрала, иако згрзоен од разобличеноста на Квазимодо го одгледал како свој син.

 

{{наводи}}

 

{{Commons category|Notre-Dame de Paris (Victor Hugo)}}

{{Wikisource|The Hunchback of Notre Dame}}

[[fi:Pariisin Notre-Dame]]

[[sv:Ringaren i Notre Dame]]

[[tr:Notre Dame'ın Kamburu]]

[[uk:Собор Паризької Богоматері (роман)]]