Стар завет: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с r2.6.4) (Бот Додава: bar:Oits Testament
Ред 29:
 
Стариот Завет се дели на три основни делови: Историски книги (од 1. Мојсеева книга до книгата за Естера), Поучни книги (од книгата за Јов до Песната над песните) и Пророчки книги (од Исаија до Малахија).
Најстарите книги во [[Библија|Библијата]] се Петте Мојсееви книги. [[Бог]] не само што заповедал да се напише [[Библија|Библијата]], туку и ги извршил подготовките за нејзиното пишување. [[Мојсеј]] бил дете на еврејски родители и преку многу чудни околности стасал до царскиот дворец. Се стекнал со голема мудрост во најдобрите школи во [[Египет]] и така бил оспособен подоцна да го води еврејскиот народ и да ги пишува светите книги. Тој не пишувал раководејќи се според својата мудрост и волја, туку [[Бог]] го инспирирал со Својот Дух, за да може пишувањето да биде без грешка.
 
Модерните теолози денес тврдат дека [[Мојсеј]] не ги напишал овие пет книги кои се нарекуваат според неговото име, туку дека некој друг ги напишал и ги нарекол така, затоа што [[Мојсеј]] бил главната личност во нив. Самата [[Библија]] го негира ваквото толкување, бидејќи во 2. Мојсеева книга, 24:4 стои запишано: „''И ги напиша Мојсеј сите зборови Господови...''"
Ред 41:
Царот [[Давид]], [[Асаф]] и уште некои, ги напишале Псалмите, а Давидовиот син [[Соломон]] ги напишал Книгите на мудроста.
[[Езра]], во 5. век пред Христос, со помоштапомош на Неемија ги составил сите старозаветни книги во една целина, наречена „канон" (мерило). Канонските книги биле одбрани под водството на [[Светиот Дух]], и само тие книги смееле да се читаат во еврејските синагоги. Помеѓу книгите на Стариот Завет не влегле „апокрифите", бидејќи биле сметани за книги кои не биле инспирирани од [[Светиот Дух]].
 
Бидејќи израелскиот народ долго време бил во ропство, постепено се одучувал од својот јазик, па се покажала потребата за преведување на Стариот Завет на сродниот арамејски јазик. Овој превод се вршел под контрола на книжниците. Арамејскиот јазик бил светски јазик цел милениум.
Околу 250. година пред Христос, [[грчки јазик|грчкиот јазик]] постаналстанал многу познат, бидејќи [[Грција]] во тоа време била светска сила. Многу [[Евреи]] биле расеани по целото грчко царство, па и тие имале силна желба да читаат од Светото Писмо за големиот и силен [[Бог]]. Оттаму и нивната желба да се преведе [[Библија|Библијата]]та и на [[грчки јазик]]. На тој превод работеле 70 луѓе, па затоа и преводот бил наречен „Септаугинта"„Септаугинта“ (LXX). Овој превод уживал голем углед како помеѓу евреитеЕвреите, така и помеѓу првите христијани.
 
 
[[Категорија:Христијанско право]]