Среднодолногермански јазик

Средниот долногермански јазик (герм. Mittelniederdeutsche Sprache, изворно: Niederdeutsch) e јазик кој потекнувал од старосаксонскиот (т.е. стариот долногермански) и е предок на современиот долногермански јазик. Имал голема важност како службен јазик (лингва франка) на големиот стопански сојуз Ханза. Се говорел од околу 1100 до 1600 г.

Среден долногермански
Niederdeutsch
Изговор	ˈniːdɐˌdɔʏtʃ
Застапен во	јужнобалтичко приморје, југоисточно северноморско приморје
Изумрен	изумрел, претворајќи се во денешниот долногермански; заменет од современиот горногермански стандард
Јазично семејство	индоевропски германски западногермански среден долногермански
Дијалекти	холандско долносаксонско наречје западно долногерманско наречје источно долногерманско наречје
Писмо	латиница (варијанта „фрактура“)
Јазични кодови
ISO 639-3	gml — долногермански (генер.)
Linguasphere	52-ACB-ca
Северна Европа во 1400 г. Прикажан е стопанскиот сојуз наречен „Ханза“

Сродни јазици

Соседни јазици на средниот долногермански во дијалектички континуум на западногерманските јазици биле среднохоланскиот на запад и средниот горногермански на југ, кој потоа бил заменет со нововековниот горногермански.

Средниот долногермански е извор на голем број на заемки во нордиските јазици, што се должи на близките трговски врски помеѓу народите во Ханзата. Како таков, се смета за најголем извор на заемки во континенталните скандинавски јазици и естонскиот јазик.

Историја

Средниот долногермански претставувал лингва франка на Ханзата, и се говорел во сите краишта околу Северното и Балтичкото Море. Извор на јазикот било наречјето во градот Либек. Со тек на време правописот почнал да се стандардизира, но јазикот ne доживеал кодификација.

Важноста на јазикот и неговото влијание се забележува и денес по многуте заемки навлезени во скандинавските, балтофинските и балтичките јазици, како и во стандардниот германски и англискиот јазик.

Во доцното средновековие средниот долногермански го изгубил својот престиж за сметка на нововековниот горногермански. Ова елитно наречје најпрвин се јавило во писменото општење и книжевноста, а потоа и во самиот говор на високите класи. Причините за оваа промена е опаѓањето на моќта и влијанието на Ханзата, проследено од политичката несамостојност на северна Германија и културната предоминантност на средна и јужна Германија со доаѓањето на протестантската реформација и Лутеровата Библија.

Книжевност

• преводи на Библијата
• „Саксонско огледало“ (Sachsenspiegel) - законик

Поврзано

• Долногермански јазик