Шеријат: Разлика помеѓу преработките

{{ислам}}

 

Сите муслимани веруваат дека шеријатот е [[Божји закон]], но тие се разликуваат по нивното подразбирање кон тоа.<ref>Otto, Jan Michiel. ''Sharia and National Law in Muslim Countries: Tensions and Opportunities for Dutch and EU Foreign Policy ''. Amsterdam University Press, 2008, p. 7: ''"When people refer to '''the''' sharia, they are in fact referring to '''their''' sharia, in the name of '''the''' eternal will of the Almighty God."''</ref> Модернистите, традиционалистите и фундаменталистите имаат различни погледи кон шеријатот, како приврзаници на различни училишта од исламската мисла и стипендии. Разни земји и култури исто така имаат различни толкувања на шеријатот.

Во „''Разбирање во исламскиот закон: Од класичниот до современиот''“, професор [[Иршад Абдел Хак]] изјавува: "Шеријат, или посоодветно Ал Шеријатот буквално значи патека, патека за следење, или јасен начин за следење и дошло да значење на патот по кој верникот треба да се упатува. Во оригиналната употреба Шеријат значи патот кон напојување место или патот што води кон водата, односно, патот кон изворот на животот. На техничка примена на зборот како повикување на законите на [[исламот]] е трасиран директно во [[Куран]]от, во кој на приврзаниците на исламот, на верниците, им се објави од [[Аллах]] ([[Бог]]) да го следат на јасен и вистински начин, по патот на Шеријатот. “Потоа, што се однесува до наредбата, ние одредивме да одиш по Патот голем и, тогаш следи го, а не следи ги страстите на оние кои не знаат!„Кур’ан 45:18.<ref>Иршад Абдел Хак, ''Разбирање на исламскиот закон: Од класичниот кон современиот'', Изменето од Амина Беверли Мекклод, Глава 1 ''Исламскиот закон: Преглед на неговото потекло и елементи.''Alta Mira Press, 2006, стр. 4.</ref>

 

 

=== Дефиниции и описи ===

Шеријатот е дефиниран како:

* „Муслимански или исламски закон, за граѓанска и кривична правда, како и регулирање на индивидуалните лични и морални однесувања. Законот се базира врз основа на Куранот и религијата на исламот. По дефиниција, муслиманските држави се [[Теократија|теократски]], а религиските текстови се закон, тие се разликува по исламот и муслиманите во нивната примена, како и по Шеријатот или шеријатски закон"<ref>[http://www.duhaime.org/LegalDictionary/S/ShariaLaw.aspx Шеријатски закон]</ref>.

Меѓу муслиманите, племенските закони биле приспособени да се придржуваат кон шеријатот, бидејќи тие „не би можеле да формираат дел од племенскиот закон доколку и додека тие не беа општо прифатени како такви.<ref name="Coulson, Noel James 1964">Coulson, Noel James. A history of Islamic law (Islamic surveys). Oxford: University Press, 1964.</ref> Исто така, Ноел Џејмс Колсон, предавач по исламско право на Лондонскиот универзитет, наведува дека "на племето како целина, му припаѓало моќта да се утврдаат стандардите во којшто неговите членови треба да живеат. Но, тука племето е замислено не само како група на свои присутни претставници, туку како историски субјект прегрнувајќи ги минатото, сегашноста, и идните генерации.""<ref name="Coulson, Noel James 1964"/> Така, додека „секој закон мора да биде вкоренет или во Куранот или Суннетот,"<ref name="Berg, Herbert 2005">Берг Херберт. "Исламско право." Беркширска енциклопедија на светската историја 3 (2005): 1030.</ref> без контрадикција, племенскиот живот довел до чувството на учество. Таквото учество дополнително било засилено од [[Мухамед]], кој изјавил: "''Мојот народ никогаш нема да се согласи на грешка''". .<ref name="Berg, Herbert 2005"/>

 

 

 

Голем број на важни правни концепти и институции беа развиени од страна на исламските правници за време на класичниот период на исламот, познат како Златен период на Исламот, кој датира од 7 до 13 век.

Сите богати муслимани мора да плаќаат годишен данок за сиромашните, познат како [[зекат]]. Ова не е милостина, туку обврска што им ја должат богатите муслимани на сиромашните со помош на заедницата. Износот се пресметува врз основа на нивното богатство кое предува една година, а не на нивните приходи. Основната стапка на оданочување изнесува 2,5%, но тоа се разликува во зависност од видот на богатство кое се проценува. Богатството вклучува заштеди, накит, добиток и земјиште. Класичниот Исламски Закон го објаснува данокот, како се проценува, собирањето и неговата дистрибуција. <ref>http://www.khilafah.com/index.php/the-khilafah/economy/10546-oppressive-taxes-like-vat-and-gst-are-haram-in-islam</ref>

 

 

Во текот на исламскиот месец на [[Рамазан]], Муслиманите се воздржуваат од [[храна]], [[пијалок]], [[секс]] и [[цигари]] помеѓу мугри и зајдисонце. Исклучоци на оваа обврска се направени за малите, болните, и жените за време на нивниот период на [[менструација]]. Во текот на [[Рамазан]], летно време често ќе започне и ќе заврши со голем оброк. По ручекот, многу муслимани учествуваат во специјални заеднички молитви кои се одржуваат за време на Рамазан. Крајот на постот на Рамазан се прославува со посебни молитви, собири на семејства и пријатели, и специјално подготвени јадења. Муслиманите исто така, може да постат и на други посебни денови во годината, и да ги заменат тие непостени денови од постот. Класичниот Исламски Закон ја објаснува точната дефиниција на постот, времи на постот, тоа како може да се пости, кој мора да пости,и дозволените исклучоци за постот.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8</ref> <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 36-37. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0 7535 0827 3 </ref>

 

 

Барем еднаш во животот секој муслиман мора да си овозможи барем една посета на светите места на исламот кои се наогат во [[Мека]], [[Саудиска Арабија]]. Во фокусот на ова патување е светиот храм [[Каба]], мала правоаголна зграда околу која е изградена огромна џамија. Овој аџилак, познат како [[Хаџ]], почнува секоја година два месеци по [[Рамазан]]. Облечени во едноставна симболична облека, муслиманските аџии ја обиколуваат Каба седум пати, често проследено со пијалок од посебниот извор [[Зем-Зем]]. Следно, симболично потрага по вода се врши со одење напред и назад меѓу блиските ридчиња коишто сега се дел од храмот. На осмиот ден од месецот, верниците патуваат во Мина во пустината и да ја поминат ноќта во шатори. Следниот ден, повеќе од два милиони муслимани се собираат во подножјето на планината [[Арафат]], каде што попладнето е поминато во молитва. На празникот на жртвувањето, кое се прославува од страна на муслиманите ширум светот, се изведува од страна на верниците во Мина следниот ден, и ги вклучува колењето на животните-курбаните. Конечно, верниците го извршуваат обредот „''каменување на ѓаволот''" со фрлање камчиња на три столба. Класичниот Исламскиот Закон објаснува за начинот на облекување на секој патник, однесувањето, пристигнувањето, заминувањето и настапувањето на секој од овие ритуали и обреди.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8</ref> <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 36-37. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0 7535 0827 3 </ref>

Ако жената го прашува мажот за развод, и мажот одбива, жената има право под класичниот шеријат, да се разведе од ''khul'' ". Иако ова право не е признато секаде во исламот, сепак тоа станува се почеста. Во ова сценарио, судијата ќе се одрази на развод на жената, и таа може да бара да и се врати дел или се што и припаѓа од нејзиниот мираз.

 

 

 

=====Старателство над деца=====

Судски постапки на Шеријатот имаат значителни разлики со други правни традиции, вклучувајќи ги и оние во двете обичајно право и [[граѓанско право]]. Шеријатски судови традиционално не се потпираат на [[адвокат]]и; тужители и обвинети кои се претставуваат сами. Испитувања се изведуваат исклучиво од страна на судијата, и не постои жирито систем (како граѓанското право во земји како што се [[Русија]] и [[Франција]]). Не постои процес на предсудско откритие, ниту вкрстено испрашување на сведоци. За разлика од обичајното право, пресудите на судиите не поставуваат обврзувачки правни случаи <ref>[http://science.jrank.org/pages/7816/Law-Islamic.html Исламски закон - правна литература и институции, Судска пракса: "извори" од Законот, модерен период]</ref><ref>[http://ddc.aub.edu.lb/projects/pspa/qatar.html Хамзех, A. Низар. "Катар: Двојството на правниот систем, "''Студии од Блискиот Исток '', Том 30, број 1, јануари 1994, стр.79-90]</ref><ref>[http://www.londonexternal.ac.uk/current_students/programme_resources/laws/subject_guides/islamic/islamic_ch4.pdf Вовед во исламско право, Ch. 4, стр. 28]</ref> според принципот на ”''stare decisis''” (во правен контекст, ова значи дека судовите треба генерално да се придржуваат кон правни случаи,и да не пречат во решаваните прашања и проблеми. И за разлика од граѓанското право, шеријатот не користи официјално кодифицирани статути [106] (овие беа први воведени кон крајот на 19 век за време на падот на [[Отоманската Империја]], цивилниот код на Отоманската империја).Наместо кодови и правни случаи, шеријатот се потпира на правни прирачници и збирки на необврзувачки правни мислења, или хадис, (Ulama, посебно на муфтија); овие може да се направат обврзувачки за одреден случај по налог на судија.

 

 

 

 

 

 

 

Правила за докази на Шеријатски судови исто така подржува еден засебен обичај на давање приоритет на усното сведоштво.<ref>Бенџамин Фортна, Образование и Автобиографија на крајот на Отоманската империја, нова серија, Vol. 41, Issue 1 (Mar., 2001), стр. 1-31 "стапката на писменост во Отоманската империја во 1900 година беше меѓу пет и десет проценти"</ref><ref>[http://unesdoc.unesco.org/images/0014/001462/146282e.pdf Hamoud, Hassan, R. "Illiteracy in the Arab world," Background paper prepared for the Education for All Global Monitoring Report 2006, ''Literacy for Life,'' UNESCO]</ref> Исповед, заклетва, или усно сведочење на еден сведок се главните допуштени докази во hudud случајот, писмени докази се прифатливи само кога се смета дека се сигурни од страна на судија, односно нотари. [109] Сведоштво мора да биде од најмалку двајца сведоци, а најдобро е да бидат слободни машки муслимански сведоци, кои не се поврзани со партии и кои се со корисен ум и сигурен карактер;. сведоштво за утврдување на кривичното дело прељуба, или Зина мора да биде од четири непосредни сведоци..<ref>[http://www.londoninternational.ac.uk/current_students/programme_resources/laws/subject_guides/islamic/islamic_chpt4.pdf Вовед во исламско право]</ref> Судска медицина докази (т.е. отпечатоци од прсти, балистика, примероци од крв, ДНК итн) и други посредни докази, исто така, е одбиена во hudud случаи во корист на очевидци, практика која може да предизвика сериозни проблеми за жените тужители во случаи на [[силување]]. Сведоштво од жените се дава само една половина од тврдењето на мажи, и сведоштво од немуслиманите може да биде исклучено целосна (ако се дава против муслиман). Немуслиманските малцинства, сепак, можеа да ги употребат и ги употребија Шеријатските судови, дури и меѓу себе<ref>[http://www.international.ucla.edu/cms/files/kuran.0130.pdf Why the Middle East Is Economically Underdeveloped-Historical Mechanisms of Institutional Stagnation, p. 21] ''Some of the reasons non-Muslims used Sharia courts included more reliable enforcement, mandatory, if unequal shares in inheritance for women (cf. [[primogeniture]]), and the ability to switch between religious jurisdictions at any time, a privilege not available to Muslim litigants.''</ref>.

Правила на шеријатот за писмени докази нужно ги намалува комуналните услуги на писмени договори за структура на економските односи, а Тимур Куран забележа доминација на "голема мера на скратување орална култура" во пред-модереното исламско општество.<ref>[http://www.international.ucla.edu/cms/files/kuran.0130.pdf Explaining the Economic Trajectories of Civilizations- Musings on the Systemic Approach, pp.7,10]</ref>

 

 

Во некои земји, шеријатски судови, со својата традиција на pro se застапеност, едноставни правила за докази, и отсуството на жалбени судови, јавните обвинители, меѓу испитување, комплексни документираните докази и откривање постапка, жири и voir очајна постапка, посредни докази, криминалистичката техника, судски закон, стандардизирани кодови, исклучиви правила, а повеќето од друга инфраструктура на граѓански и обичајното право на судски системи, како резултат имаат релативно неформални и ефикасни постапки. Ова може да обезбеди значителен пораст на брзината и ефикасноста, и може да биде предност во јурисдикциите каде што општиот судски систем е бавен или корумпирани и каде што неколку парничари можат да си дозволат адвокати. Во Нигерија, каде што воведувањето на шеријатот беше контроверзен, дури и министерот за правда во [[Нигерија]] беше принуден да признае дека во шеријатски судови," ако некој ти должи пари, можете да ги добиете парите во вечерните часови. Со оглед на редовните судови, можете да седите во судот за десет години и да нема правда. Други системи, како што се Иран, Ирак и Пакистан, користат граѓански шеријатски код сличен на западните земји, и имаат бранители, обвинители, апелационени судови. Тие исто така имаат Врховен суд, и дефиниран стил за граѓанско право на кривичниот законик, но сеуште се цврсто депласирани на неформалност и едноставност на "''чист''" шеријатски суд, и затоа судските процеси често се уште се во прашање на часови или денови понекогаш.

* Свинско, крв, месо од пцовисани животни и животни заклани во име на некој друг освен Бог.

* Колење на животни во било кој друг начин освен на пропишан начин на ''tazkiyah'' ( чистење ), со преземање на Божјото име, кое вклучува сечење на грлото на животното и одвод на крв. Колење со тап нож или физичко распарчување од хранопроводникот е строго забрането. Современи методи на колење, како клинест зашеметување и погуба на електрична столица се исто така забранети. Предизвикување прекумерна болка на животните за време на колењето е грев.

 

Забрана на мртво месо не важи само за риби и скакулци. Исто така Хадис литература забранува ѕверови што имаат остри кучешки заби, птици што имаат канџи и талони во своите нозе, Jallalah ( животни чие месо носи смрдеа во него, бидејќи тие се хранат со нечистотија смират магариња, и секое пресечено парче од животно.

 

Алкохол и коцкање се изричито забрането во Куранот, и шеријатскиот закон.

 

 

====Обичаи и однесување====

Клевета, озборување и кодошување, или "''ghiba''" се смета како главен грев.<ref>[http://books.google.com/books?id=isDgI0-0Ip4C&pg=PA106#v=onepage&q&f=false Куран - енциклопедија]</ref>

 

 

[[Хомосексуалност|Хомосексуалната активност]] е илегална според шеријатот, но сепак, пропишаните казни се разликуваат од една школа на јуриспруденцијата на друга. На пример, овие поголеми муслимански земји можат да ја наметнат [[смртна казна|смртната казна]] за содомија и хомосексуални активности. [[Иран]],<ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ir.htm#sodomy Laws: Иран, GayLawNet]</ref> Нигерија, <ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ng.htm#sodomy Laws,: Нигерија], GayLawNet</ref> Саудиска Арабија,<ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ir.htm#sodomy Laws: Саудиска Арабија, GayLawNet]</ref>, <ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ir.htm#sodomy Laws: Сомалија, GayLawNet]</ref>. Наспроти тоа, во некои мнозинства муслимански земји, како што се [[Индонезија]] (надвор од провинцијата Ацех),<ref>{{cite web|url=http://www.straitstimes.com/Breaking%2BNews/SE%2BAsia/Story/STIStory_429633.html|title=Aceh passes stoning law|publisher=The Staits Times|date=14 September 2009|accessdate=22 December 2009}}</ref> [[Јордан]], [[Турција]], [[Египет]] и [[Ирак]] сексуалните активности од ист пол се легални.<ref>{{cite book|title=Rough Guide to South East Asia: Third Edition|page=74|url=http://www.roughguides.com/|publisher=Rough Guides Ltd|isbn=1843534371|date=August 2005}}</ref>

 

 

Во однос на верските обврски, како што се некои елементи на [[молитва]], плаќање на закат данок на сиромашните, почитување на постот [[Рамазан]], и на [[аџилак]], жените не се третираат поинаку од мажите. Има, меѓутоа, некои исклучоци направени во случај на молитви и пост, што на жените им е забрането да се молат или да постат за време на [[менструација]].

 

Нема потреба од свештеници или свештенство за вршење на обреди и свети во исламот. Лидерот на молитвата е познат како [[имам]]. Традиционално мажите се имами и кај жените и кај мажите во молитвата.<ref>[[Ахмад ибн Накиб ал-Мисри]]. Потпирање на патникот, стр. 183 (f12.27). Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8</ref> Во пракса, многу вообичаено е мажите да бидат научници, отколку жените, но во првите денови на исламот, жените биле тие почести научници<ref>[[Маршал Ходгсон]], ''Вложување на исламската совест и историја во светската цивилизација Том 1''. The University of Chicago, 1958, стр. 238.</ref>. Исламот не им забранува на жените да работат, како што се вели:

 

Мажените жени може да бараат вработување иако често во патријархалните општества верувале на мислењето дека улогата на жената како сопруга и мајка треба да биде на прво место. Исламот несомнено дозволува и мажените и немажените жени да поседуваат свој имот во своето право.<ref>Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 49. ''Virgin Books'', 1991. ISBN 0 7535 0827 3</ref> Исламот го одобрува правото на жените за наследување имот од другите членови на семејството, и овие права се детално опишани во Куранот. Ете Алах ви остава во васиет, што се однесува до вашите деца да им оставите: на машкото дел колку од две женски. А ако, пак, бидат женски повеќе од две ним им припаѓаат две третини од она што го оставил а ако е едно му припаѓа половина. А на родителите, за секој поединечно, шестина од она што го оставил ако има дете,а ако нема дете, во случај да го наследуваат родителите, на мајката и припаѓа една третина. А ако има браќа на мајката и следува шестина. Ова е по васиетот и помирувањето на долгот.

Шеријатскиот закон бара женските членови на семејството или мажите да се поддржуваат меѓу себе кога е потребно; споредувано од женско наследство во Салик законот. Мажите се целосно должни финансиски да ги задржат своите домаќинства, додека жените не се, тоа е често речено дека дури и ако жената е милионер и тој е сиромашен, тој се уште е должен да потроши за неа. Таа не е должна да го споделе своето богатство со нејзиниот сопруг, освен ако таа тоа го прави од љубезност.

 

 

 

 

====Женски права====