Космичко зрачење: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 21:
==Детекција==
{{Double image|right|Moons shodow in muons.gif|{{#expr: (200 * (828 / 616)) round 0}}|Moon gamma rays egret instrument cgro.jpg|{{#expr: (200 * (360 / 362)) round 0}}|Месечевата сенка од космички зраци, детектирана 700м под Земјината кора со помош на детекторот Судан 2|Месечината низ Комптоновата обсерваторија за гама зраци, која детектира гама зраци со енергија поголема од 20 МеV. Гама зраците се создаваат преку бомбардирање на Месечевата површина со космички заци.|url=http://heasarc.gsfc.nasa.gov/docs/cgro/epo/news/gammoon.html |publisher=[[NASA]]/[[GSFC]] |accessdate=2010-02-11
Јадрата кои се составен дел на космичките зрацисе способни да патуваат од нивните далечни извори па се до Земјата заради малата густина на материјата во вселената.Јадрата силно реагираат со другата материја, па кога космичките зраци се приближуваат кон Земјата тие започнуваат да се судираат со јадрата од атмосферските гасови. Овие судири, познати како дожд од честички, резултираат со производство на на многу пиони и каони, нестабилни мезони кои брзо се распаѓаат на миони.
Бидејќи мионите немаат силно заемнодејство со атмосферата, а исто така и поради релативитистичкиот ефект на временската дилатација многу од овие миони можат да пристигнат на Земјината површина, па дури и да продрат под површината на Земјината кора. Зрачењето на мионите ејонизирачко, па тие лесно можат да бидат детектирани од различни типови на детектори на честички како воздушни комори, балонски комори или сцинтилациони детектори. Ако неколку миони се детектирани од различни детектори во исто време, тогаш лесно може да се заклучи дека тие биле создадени со истиот бран на дожд на честички.
| |||