Космичко зрачење: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
 
'''Koсмичките зраци''' се субатомски честички со енергетски полнеѓ кои потекнуваат од вселената. Тие моќе да произведат второстепени честички кои можат да навлезат во земјината атмосфера и површина. Изразот зрак се провлекол низ исоријата бидејќи порано се мислело дека ко смичките зраци претставуваат електромагнетни бранови. Примарните космички зраци (оние кои навлегуваат во земјината атмосфера а потекнуваат од далечните вселенски пространства) се составени од познати стабилни честички кои ги има на Земјата во нормални услови, како протони, неутрони и електрони. Но, многу мал дел се и стабилни антимаетријални честички како антипротони, антинеутрони и антиелектрони, а нивната природа е сеуште предмет на истражувања.
 
Ред 5 ⟶ 4:
Разликата во енергии на честичките варира во зависност од нивниот извор. Ове честици можат да се создадат со нуклеарните процеси во Сонцето (како и во другите ѕвезди), но и во некои досега неистражени процеси кои што се случуваат во далечните вселенски пространства. Космичките зраци можат да имаат енергии >1020eV, многу повисоки од енергиите 1012 еV и 1013eV кои можат да ги произведат акцелераторите на честички сместени на Земјата.
 
Космичките зраци имаат примарна улога во формирањето на литиумот, берилиумот и борот во универзумот низ процесот на космичка нуклеосинтеза. Тие исто така произведуваат некои така наречени космогенско стабилни изотопи и некои радиоизотопи на Земјата, како јаглерод-14. Во историјата на физиката на честици, космичките зраци беа изворот за откритието на позитронот, мионот и π-мезонот. Космичките зраци составуваат голем дел од природното позадинско зрачење на Земјата. Бидејќи интензитетот на космичките зраци е многу поголем во погорните слоеви на Земјината атмосфера и во магнетното поле, се очекува да имаат значаен удел во дизајнирање на вселенски летала за меѓуѕвездени патувања.
{{cite journal
|author=L. Anchordoqui, T. Paul, S. Reucroft, J. Swain
|year=2003
|title=Ultrahigh Energy Cosmic Rays: The state of the art before the Auger Observatory
|journal=[[International Journal of Modern Physics A]]
|volume=18 |issue=13|pages=2229
|doi=10.1142/S0217751X03013879
|arxiv=hep-ph/0206072
|bibcode = 2003IJMPA..18.2229A }}</ref>