Комутација на пакети: Разлика помеѓу преработките

Комуникацијата со пакети може да се оствари со и без посредни јазли. Кај сите комуникации базирани на пакети, мрежните ресурси се управувани со статистичко милтиплексирање или динамичка алокација на податочната брзина, каде комуникацискиот канал е поделен на произволен број на логички канали со променлива брзина на пренос или податочни протоци. Алтернативно, пакетите може да бидат препраќани според некоја шема или распоред за рамноправност или со некои механизми на одредување на различен приоритет за различни пакети со цел поквалитетен пренос(quality of service), како што се препраќањето по групи(pipelinе forwarding) и временско доделување на приорите(time driven priority-TDP). Со секое чување на пакетите во бафери се појавува задоцнување и промена на податочна брзина при пренос. Во случај на споделен физички медиум, пакетите може да се доставуваат според некоја шема на повеќекратен пристап до медиумот(мрежата).

 

Концептот на комутација на мали блокови на податоци првпат бил претставен од Пол Баран во раните 1960-ти години. Истовремено, истата идеја ја развил и Доналд Дејвис од Обендинетото Кралство во Националната Лабораторија по Физика.

 

Првата компјутерска мрежа со технологијата на комутација на пакети која се користела за размена на компјутерски ресурси била Октопус Мрежата(Octopus Network) на Националната Лабораторија Лоренс Ливрмор, која била во употреба од 1968. Поврзувала 4 компјутери од типот Control Data 6600 со неколку уреди за сладирање(вклучувајки еден IBM 2321 Data Cell<ref>[http://www.columbia.edu/acis/history/datacell.html The IBM 2321 Data Cell Drive], Columbia University Computing History</ref> во 1968 и еден an IBM Photostore<ref>[http://www.computer-history.info/Page4.dir/pages/Photostore.dir/index.html The IBM 1360 Photostore], Lawrence Livermore Laboratory Computing History</ref> во 1970) и со неколку стотици терминали со временска поделба од типот ASR-33 Teletype<ref>{{cite web | last = Mendicino | first = Samuel | title = Octopus: The Lawrence Radiation Laboratory Network | date = 1970-11-30 | url = http://www.rogerdmoore.ca/PS/OCTOA/OCTO.html | accessdate = 2009-05-06 }}</ref>.

 

Сервисот кој им е овозможен на корисниците на мрежи со комутација на пакети може да биде без воспоставување на врска т.е со користење на датаграми или со воспоставување на логичка врска, познато како преклопување на виртуелни кола. Протоколи за мрежи кои не воспоставуваат врска се: [[Етернет]], [[Интернет протокол]] и [[Кориснички протокол]]. А протоколи за мрежите кои воспоставуваат логичка врска се: [[X.25]], [[Frame relay|Препраќање на рамки(Frame relay]]), [[Asynchronous Transfer Mode|Режим на асинхрон пренос(ATM]]), Multiprotocol Label Switching(MPLS) и Протокол за конторла на пренос(TCP).

 

Кај сервисот без воспоставување на врска секој пакет е означен со целна адреса, изворна адреса и броеви на порти, а можно е да имаат и секвенцни броеви. Овие неколку атрибути ја исклучуваат потребата од посветена патека, но поради нив заглавјето е поголемо,содржи повеќе информации и овие информации мора да бидат најдени во содржински адресибилна меморија која користи многу енергија. Секој пакет може да има поинаква патека. И системот треба да вложи напор за секој пакет толку колку што системот со воспоставување на врски вложува за поставување на виртуелната врска. На целта оригиналната порака се составува врз основа на секвенцните бројки на пакетите. Затоа виртуелната врска, позната како виртуелно коло е овозможена за корисникот од протоколи кои работат на [[транспортно ниво|трансспортното ниво]], иако посредничките мрежни јазли овозможуваат само сервис без воспоставување на врска на [[Мрежно ниво|мрежниот слој]].

 

Со комутацијата на пакети се оптимизира употребата на капацитетот на каналот кој е достапен кај дигиталните комуникациски мрежи, како што се компјутерските мрежи, да го сведе до минимум доцнењето на преносот и комуникацијата да биде што е можно поотпорна на грешки т.е. да се справува со нив.

 

MPLS и неговите претходници, па и ATM, се наречени технологии со брзи пакети(fast packet technologies). MPLS е познат и како "ATM без ќелии"<ref>[http://www.certificationzone.com/cisco/newsletter/SL/interview_08-12-03.html Interview with the author (of an MPLS-based VPN article)], G. Pildush</ref>. Но овие протоколи веќе не им се потребни на современите насочувачи, за да препраќаат пакети со различна големина, со гигабитни брзини.

 

Двата се стандарди за комутација на пакети со воспоставување на логичка врска т.е. виртуелни кола. Главната разлика тоа што [[X.25]] е доверлив протокол, затоа што испраќањето на секој пакет помеѓу два соседни јазли е контролирано од механизам за контрола на грешки каде примачот го известува праќачот, со порака, дека пакетот пристигнал кај него(ARQ). Додека [[Frame relay|препраќањето на рамки]] е недоверлив протокол и максималната големина на пакетот е 1000 бајти. X.25 протоколот работи на мрежниот слој и е дел од X.25 стандардот за протоколи, познат како OSI стандард за протоколи. Широко е употребуван во 1980-тете, кај мрежите со релативно мали брзини на проток, на пример како алтернатива за терминали со преклопување на кола и за банкомати. Препраќањето на рамки е следбеник на X.25 протоколот. Едноставноста на овој протокол, го прави истиот прилично побрз и поекономичен во споредба со X.25. Овој протокол работи на податочното ниво и не обезбедува логичко адресирање и насочување. Се користи кај полу-постојани врски, додека X.25 врски може да се воспостават за секоја комуникациска сесија. Во 1990-тите, препраќањето на рамки се користело за поврзување на локални мрежи со други локални мрежи или сегменти на локлани мрежи, од страна големи компании кои одржувале широко распространети телекомуникациски мрежи<ref>O’Brien, J. A. & Marakas, G. M. (2009). Management Information Systems (9th ed.). New York: McGraw-Hill/Irwin.</ref>. Покрај предностите што ги нуди препраќањето на рамки, некои компании си остануваат доследни на X.25 стандардот. Во САД, X.25 воглавно се користел кај владините и финансиските мрежи кои користеле мејнфрејм апликации. Многу компании не се префрлаат од X.25 на препраќање на рамки, затоа што поекономично им е да користат X.25 на поспори мрежи. А во некои делови на светот, како Азискиот брег на тихиот океан и Јужна Америка, X.25 бил единствен достапен протокол<ref>Girard, K. (1997, January). X.25 users remaining loyal despite frame-relay hype. Computerworld, 31(4), 16. Retrieved March 6, 2009, from ABI/INFORM Global database. (Document ID: 10946641).</ref>.

 

{{reflist}}

 

[[gl:Conmutación de paquetes]]

[[ko:패킷 교환]]

[[ia:Commutation de pacchettos]]

[[it:Commutazione di pacchetto]]