Стефан Верковиќ: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
ново |
+ содржина |
||
Ред 1:
'''Стефан Верковиќ''' роден во село Угљара, на босанскиот брег на [[Сава]], на 05 март 1821 година. Умрел 30 декември 1893 во Софија. Бил
==Биографија==
Имал тешко детство, без мајка. Учел во Фрањевачко калуѓерско училиште во Толиса, за свештеник. На 12 години се закалуѓерил во еден манастир на [[Сутјеска]], каде останал 2 години. Калуѓерското име му било Илија (Елиас). Во [[1837]] година се запишал на теолошки студии во [[Загреб]], каде останал три години. Студиите не ги довршил, се отпишал.
Во [[1843]] година заминал во [[Белград]]. Од 1850 до 1877 година шетал низ македонија како пропагатор на српската влада во Македонија. Имал можност да се запознае со македонските интелектуалци од тоа време, на кои им носел српски и словенски книги и списанија. Собирал народни умитворби низ Македонија.
==Дела==
Првата збирка на македонски песни „Народне песме македонских Бугара“ ја издал во [[1860]] година во [[Белград]], во 1500 примероци. Книгата содржела 335 песни собрани од [[Велес]], [[Дебар]], [[Крушево]] и [[Серез]]. Песните биле претежно лирски (женски) песни, кои ги поделил на два дела по девет групи. На собраните песни не им пишал ни име, место или време кога и од кого се чуени. Песните се полни со јазични грешки, но и правописни грешки.
„[[Веда Словена]]“ е книга која ја издал во два тома, првиот том во Белград во [[1874]] година, а вториот во [[Петербург]] во [[1881]] година. Ова дело содржи околу 30 илјади стихови. Верковиќ тврдел дека првата од ведите ја добил на [[23 август]] [[1865]] година. Тоа биле фалсификувани македонски веди, за кои тој бил измамен, иако останува отворено прашањето дали соработувал и самиот со измамникот. Имал материјал и за трета книга.
По неговата смрт се објавени:
* Сборник Верковича I, издадена [[1920]] година во [[Петроград]], во редакција на Петар Лавров. Книгата содржи 200 македонски песни, ко исе без наслови и без никакви податоци каде и кога се собирани, освен во мал број песни од кои се гледа дека се собрани во Лагадинскиот крај. И оваа книга е полна со јазично-правописни грешки.
* Јужномакедонски народни приказни, издадена во [[193]] година во [[Прага]], од Чешката академија на науките, а во редакција на П. Лавров и Јиржи Поливка. Оваа збирка содржи 133 македонски народни приказни, 2 предговора, чешки превод, речник на недоволно познати зборови, регистри и коментари, со што се смета за комплетна научна публикација што ги содржи најстарите запишани македонски приказни. Во збирката се уфрлени и 34 прикани што ги испратил Иван Шишманов од [[Бугарија]], на кои има податоци каде и од кого се запишани.
[[Категорија:Хрватски фолклористи]]
| |||