Класицизам: Разлика помеѓу преработките

При дефинирањето на овој поим мора да се тргне од францускиот класицизам. Главниот извор на доктрината на класицизмот лежи во античките реторики и поетики. Од авторите посебно треба да се спомене [[Аристотел]] и [[Хорациј]]. Аристотеловото влијание станува поголемо кон средината на 16 век. Најзначајна улога во ширењето и развивањето на нивните идеи одиграле многубројните италјански хуманисти: [[Вида]], [[Даниело]], [[Маџи]], [[Варки]], [[Робертело]], [[Минтурно]], [[Кастелветро]] и други со своите теориски списи и коментари. Доктринарите се потпирале на Аристотел и на другите антички авторитети и сакале да ја достигнат естетската суштина на класичната книжевност, да устоличат кодекс на правила и начела кон кои писателот мора да се придржува во своето самостојно создавање. Меѓутоа кај многу просечни и неталентирани писатели тоа довело до претерано нагласување на важноста на техниката, до изразено формалистичко разбирање на книжевноста.