Романска православна црква: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
'''Романската православна црква''' (роимански[[романски]]: ''Biserica Ortodoxă Română'') е автокефална црква, со ранг на [[патријаршија]]. Таа е втора по големина православна црква, веднаш по [[Руската православна црква]]. Се наоѓа на седмото место од сите православни цркви.
Историја
 
== Историја ==
Црковната организација на територијата на Романија започнала уште од 4 век. Во тоа време постоела римската провинција Дакија, која влегувала во составот на Илирик, поради кое дакијските епископи биле под јурисдикција на сирмиумските, односно римските епископи. По падот на Сирмиум под власта на Хуните во 5 век, областа Дакија станала под јуристикција на Солун, чија епископија некогаш се потчинувала на Константинопол, а понкогаш и на Рим.
 
Црковната организација на територијата на [[Романија]] започнала уште од [[4 век]]. Во тоа време постоела римската провинција [[Дакија]], која влегувала во составот на [[Илирик]], поради кое дакијските епископи биле под јурисдикција на сирмиумските, односно римските епископи. По падот на Сирмиум под власта на Хуните[[Хуни]]те во [[5 век]], областа Дакија станала под јуристикцијајурисдикција на [[Солун]], чија епископија некогаш се потчинувала на [[Константинопол]], а понкогаш и на [[Рим]].
Влашката митрополија влегувала во составот, најпрвин на Охридската архиеписопија, а подоцна и на Трновската патријаршија. Во текот на овој период црквата го примила словенското писмо и црковнословенскиот јазик. Во 1324 година, Влашка станала независна држава, а во 1359 година влашкиот војвода Николај Александар I од страна на цариградскиот патријарх добил дозвола да црковната организација во земјата ја подигне на ниво на митрополија. Под контрола на Константинопол, митрополијата се наоѓала се до 18 век.
 
Влашката митрополија влегувала во составот, најпрвин на [[Охридска архиеписопија|Охридската архиеписопија]], а подоцна и на [[Трновска патријаршија|Трновската патријаршија]]. Во текот на овој период црквата го примила словенското писмо и црковнословенскиот јазик. Во [[1324]] година, [[Влашка]] станала независна држава, а во [[1359]] година влашкиот војвода [[Николај Александар I]] од страна на цариградскиот патријарх добил дозвола да црковната организација во земјата ја подигне на ниво на митрополија. Под контрола на [[Константинопол]], митрополијата се наоѓала сесè до [[18 век]].
За разлика од останатите земји под отоманска власт, во Влашка и Молдавија биле сочувани слободите на богослужбите, градењето на нови храмови продолжило. Молдавија во 1711, а Влашка во 1716 година, започнале да бидат управувани од страна на грчки фанариоти. Црковниот живот бил подложен на хеленизација, црковнословенскиот јазик бил заменет со грчкиот, а во селата бил наметнет романскиот јазик.
 
За разлика од останатите земји под отоманска власт, во Влашка и [[Молдавија]] биле сочувани слободите на богослужбите, градењето на нови храмови продолжило. [[Молдавија]] во [[1711]], а [[Влашка]] во [[1716]] година, започнале да бидат управувани од страна на грчки фанариоти. Црковниот живот бил подложен на хеленизација, црковнословенскиот јазик бил заменет со грчкиот, а во селата бил наметнет романскиот јазик.
Споре резултатите од [[Руско-турски војни|Руско-турските војни]] кон втората половина од [[18 век]], [[Руска Империја|Руската Империја]] добила право над христијаните во Романија. Во текот на Руско-турската војна од 1787-1792 година, од страна на рускиот [[Свет синод]] била создадена Молдавско-влашка егзархија. Еден од најпознатите митрополити бил Винијамин, кој застанал против власта на фанариотите и ја поздравил руската окупација на Молдавија. По овој период, Молдавија и Влашка стапиле под контрола на руската црква. Во [[1808]] година било одлучено да украинскиот митрополит Гаврил биде избран за егзарх на Молдавија, Влашка и [[Бесарабија]]. По потпишувањето на Букурешкиот мир, Бесарабија била припоена кон Русија, каде во [[1813]] година била основена Кишињевската епархија, на чие чело останал Гаврил.