Одрински Вилает: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 59:
Во меѓувреме и Димитар Љапов и Павле Генадиев ги прекинале односите со ВМОРО. Тие стапиле во контакт со [[Борис Сарафов]], [[Петар Манџуков]], [[Славе Мерџанов]] и [[Петар Соколов]]. Подоцна дел од нив заминале во Цариград со цел да го убијат султанот [[Абдул Хамид]]. Откако се увериле дека не постојат никакви шанси за успешно изведување на атентатот, тие пристапиле кон нов план што опфаќал уривање на отоманската банка во [[Цариград]] и цела година групата копала тунел под земјата што води кон темелите на банката. Потоа во [[Цариград]] бил испратен и [[Павел Шатев]], но турските влласти го уапсиле Ерменецот кој требало да ги снабди со експлозив, а потоа биле уапсени Славе Мерџанов, Петар Соколов, Манџуков и Шатев.<ref name="PS"><small>''Павел Шатев, Солунскиот атентат и заточениците во Фезан, Култура, Скопје, 1994''</small></ref> Меѓутоа властите сметале дека станува збор за обични комити и по нтервенцијата на бугарскиот дипломатски преставник биле ослободени и протерани од [[Цариград]]. По падот на Сарафовиот комитет и [[Солунска афера|Солунската афера]] [[гемиџии]]те останале без поткрепа. За да дојдат до пари Мерџанов и Соколов формирале чета на чело со [[Георги Фотев]] и влегле во [[Одринско]]. Таму планирале да го ограбат возот [[Ориент Експрес]] но неуспеале во таа намера. Потоа тие грабнале еден турски бег, но четата била откриена и уништена. [[Петар Соколов]] загинал, а [[Славе Мерџанов]] бил заробен и во [[Одрин]] заедно со свои другари бил обесен.<ref name="SnBS"><small>''Спомени на Борис Сарафов''</small></ref> Од другата страна пак, Димитар Мечев во [[Одрин]] со група атентатори направил обид за копање на канал до австриската пошта, но таа акција била неуспешна.
Во 1899 година [[Ѓорче Петров]] ги посетил Родопите, кога имал неуспешен обид да го запре конфликтот што настанал меѓу ВМОРО и [[ВМОК]] и
Одринскиот округ бил поделен на пет региони. Конгресот избрал и орган кој бил овластен да подготви и да го укине востанието. Овој орган бил наречен ''Главно боево тело'' и се состоел од три лица: [[Михаил Герџиков]], [[Лазар Маџаров]] и капетан [[Стамат Икономов]]. Подоцна во 1903 година [[Конгрес на Петрова нива|конгресот на Петрова нива]] конечно ја утврдил поделбата, односно: I регион - Малотрновски, II регион - Чокенски (Одрински); III регон - Мустафапашански (Свиленградски), IV регион - Ахчелебиско (Смолjaнско) - Скеченски (Ксантиски); V регион - Гумурџинско-Дедеагачки. Во 1903 година, две недели по објавувањето на [[Илинденско востание|Илинденското востание]], тука се кренало [[Преображенско востание|Преображенското востание]], предводено од [[Михаил Герџиков]]. Како резултат на востанието се прогласила [[Странџанска република]].
|