Инквизиција: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Податотека:Galileo facing the Roman Inquisition.jpg|thumb|right|350px|Галилео Галилеј пред римската инквизиција]]
'''Инквизицијата''' ([[латински]]: ''Inaquisittio'' - иследување) била установа, која во текот на [[среден век|средниот век]] во [[Римокатоличката црква]] имала за задача да иследува, суди и казнува луѓе кои што црквата ги сметала за еретици. Почетокот на работата на иквизицијата се поврзува со [[папа Григур IX]] (1227-1241)
Во [[1232]] година папата ги испратил инквизиторите во [[Франција]] под изговор дека тамошните епископи имаале премногу други обврски и затоа не можеле во целост да се посветат на борбата со еретиците. Окосница на инквизицијата отсекогаш биле [[Доминиканци]]те поради наводниот факт што добро знаеле како да ги убедуваат отпадниците од црквата. Иследувањето на еретиците, и воопшто осомничените, го помагала и државната власт. На почетокот, инквизицијата не била организирана по територијален принцип, туку делувала по потреба. Покасно ова судство било организирано по региони. [[Папа Инокентие IV]] на [[15 мај]] [[1252]] издал [[папска була]] под наслов “[[Ad exstirpanda]]” која експлицитно дозволувала мачење при изнудување на признание од наводните еретици во текот на инквизицијата, и експлицитно простувала пракса на убивање на повредени еретици, со палење на [[клада]]. Булата отстапувала дел од имотот на државата конфискуван од осудениците.
Ред 12 ⟶ 13:
== Делување ==
[[Податотека:Torture Inquisition.jpg|thumb|right|350px|Испитување на осуденик во време на шпанската инквизиција]]
Инквизицијата делувала брзо, и се потчинувала световната власт, а во самиот процес немало адвокатски расправи и образложенија. Пресудата обично била читана јавно на градскиот плоштад. На изрекувањето на пресудата задолжително и претходела проповед. Во присуство на илјадници луге, осудениот се појавувал облечен во посебно одело. Смртната пресуда обично била извршувана следниот ден. Всушност улогата на иквизицијата била во тоа што само прогласувала дека црквата не ги штити еретиците и дека ги предава во рацете на државните закони. На еретиците им бил одземан сиот имот и тоа во корист на државата, или црквата или пак самата инквизиција.
Следува цитат од [[папа Никола II]] за инквизицијата од 1280 година:
| |||