Животна средина: Разлика помеѓу преработките

Главни абиотички фактори се [[светлина]], [[температура]], [[вода]], [[Атмосфера|атмосферските]] [[гас]]ови и [[Јонизирачка радијација|јонизирачката радијација]], кои влијаат на формата и функцијата на единката.

 

Спектарот на [[електромагнетно зрачење]] кое достигнува до [[Земја|Земјината]] површина се одредува од апсорптивните својства на атмосферата. Биолошки најважен спектрален опсег е оној од 300 до 800 [[Нанометар|nm]], кој го вклучува видливото, [[Ултравиолетово зрачење|ултравиолетовото]] и [[Инфрацрвено зрачење|инфрацрвеното]] зрачење. Видливата светлина дава [[енергија]] за одвивањето на животот кај повеќето животни форми. Светлината која се апсорбира од страна на [[пигмент]]ните молекули (како [[хлорофил]]и, [[каротеноид]]и и [[фикобилин]]и) се претвора во [[хемиска енергија]] по пат на [[фотосинтеза]]. Достапноста на светлината е особено важна за распространувањето на зелените [[растенија]]. Фотосинтетските организми можат да опстојат на широк опсег на интензитет на светлината. Целосната [[Сонце|сончева]] светлина во тропските региони изнесува околу 2000 [[Мол|μmol]] на [[фотон]]и · m⁻² · s⁻¹. Фотосинтетските организми преживеале на места каде светлината е ниска и до 0.005% од претходната вредност.