Томо Смилјаниќ - Брадина: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Создадена страница со: thumb|220px|Томо Смилјаниќ - Брадина '''Томо Смилјаниќ - Брадина''' ([[Тресонч... |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Image:Tomo Bradina.jpg|thumb|220px|Томо Смилјаниќ - Брадина]]
'''Томо Смилјаниќ - Брадина''' ([[Тресонче]], {{роден во|
==Биографија==
Смилјаниќ е роден во [[Тресонче]] на [[13 јуни]] [[1888]] година, во големото семејство '''Брадиновци'''. Прекарот го добил по својот прадедо [[Сарџо Караџа Брадина]]. Презимето Смилјаниќ го добил во Белград, каде што како бистро момче бил прифатен од Друштвото „Св. Сава". Основното бугарско и српско училиште го завршува во родното село и во [[Битола]], а Српската гимназија во [[Солун]] во [[1906]] година. Учителствувал во селата Тресонче, [[Долно Мелничани]] и [[Галичник]] ([[1906]]-[[1911]]). Се запишал на Филозофскиот факултет во Белград, но веднаш ги прекинал студиите и,
во подготовките за војната со [[Турција]], се вратил во [[Македонија]] како српски четник. Учествувал во сите српски војни и од [[Крф]] бол испратен во [[Франција]], каде што ги завршува студиите по географија и историја во Клермон Феран ([[1917]]–[[1919]]). По враќањето предава во гимназиите во [[Тетово]] ([[1920]]/[[1921|21]]) и [[Скопје]] ([[1921]]–[[1927]]), а потоа во Трговската академија во Скопје ([[1927]]–[[1931]]). Во Франција ја одбранува докторската дисертација „''Нашите стари племиња Мијаците и Брсјаците во Јужна Србија''“ ([[1930]]). Потоа е народен пратеник за Галичко-дебарската околија (1931–1934), па инспектор (1935–1939) и началник на Просветното одделение на [[Вардарска бановина]]. Патува по [[Европа]] (1940–1941), а потоа пак се вклучува во војната против Германците кај Призрен, но се повлекува во Србија и работи во Учителската школа во Алексинац, а по 1946 г. како пензионер живее во Белград. Истражувачката и литературната дејност ја започнува уште како српски учител. Соработува во разни весници и списанија, но и во угледни научни зборници на скопскиот Филозофски факултет и на САН во Белград. Вршel историско-етнографски истражувања на [[Мијачијата]] и на животот и дејноста на поистакнатите [[Мијаци]] ([[Партениј Зографски]], [[Ѓорѓија Пулевски]] и др.), а ги проследувал и делата на П. Драганов, [[Крсте Мисирков]] и [[Димитрија Чуповски]].▼
▲[[Тетово]] ([[1920]]/[[1921|21]]) и [[Скопје]] ([[1921]]–[[1927]]), а потоа во Трговската академија во Скопје ([[1927]]–[[1931]]). Во Франција ја одбранува докторската дисертација „''Нашите стари племиња Мијаците и Брсјаците во Јужна Србија''“ ([[1930]]). Потоа е народен пратеник за Галичко-дебарската околија (1931–1934), па инспектор (1935–1939) и началник на Просветното одделение на [[Вардарска бановина]]. Патува по [[Европа]] (1940–1941), а потоа пак се вклучува во војната против Германците кај Призрен, но се повлекува во Србија и работи во Учителската школа во Алексинац, а по 1946 г. како пензионер живее во Белград. Истражувачката и литературната дејност ја започнува уште како српски учител. Соработува во разни весници и списанија, но и во угледни научни зборници на скопскиот Филозофски факултет и на САН во Белград. Вршel историско-етнографски истражувања на [[Мијачијата]] и на животот и дејноста на поистакнатите [[Мијаци]] ([[Партениј Зографски]], [[Ѓорѓија Пулевски]] и др.), а ги проследувал и делата на П. Драганов, [[Крсте Мисирков]] и [[Димитрија Чуповски]].
==Библиографија==
| |||
