Мисија на Атанас Јанков: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 51:
 
=== Битолски револуционерен округ ===
 
Полковникот Јанков со својата свита кон крајот на [[август]] пристигнал во селото [[Загоричани]]. Од таму Јанков испратил две писма едно за [[Христо Силјанов]], а другото за [[Митре Влаот]].
 
Во овие писма Јанков известил за своето пристигање и побарал средба со нив, меѓутоа Јанков испратил писмо и до ренегатот [[Коте Христов]] кој се ставил во служба на [[Грчка пропаганда во Македонија|грчката пропаганда]], а тоа ја загрижило [[ТМОРО|Организацијата]].
[[Податотека:Anastas Yankov.JPG|мини|десно|200п|Полковникот Јанков]]
Полковникот Јанков со својата свита кон крајот на [[август]] пристигнал во селото [[Загоричани]]. Од таму Јанков испратил две писма едно за [[Христо Силјанов]], а другото за [[Митре Влаот]]. Во овие писма Јанков известил за своето пристигање и побарал средба со нив, меѓутоа Јанков испратил писмо и до ренегатот [[Коте Христов]] кој се ставил во служба на [[Грчка пропаганда во Македонија|грчката пропаганда]], а тоа ја загрижило [[ТМОРО|Организацијата]].
Во близината на селото [[Блаца]], Јанков ја имал средба со [[Васил Чакаларов]], [[Пандо Кљашев]] и [[Христо Силјанов]]. Меѓутоа средбата била прекината од аскер кој се состоел од 300 души, четите за да не бидат откриени се повлекле.
 
Во близината на селото [[Блаца]], Јанков ја имал средба со [[Васил Чакаларов]], [[Пандо Кљашев]] и [[Христо Силјанов]]. Меѓутоа средбата била прекината од аскер кој се состоел од 300 души, четите за да не бидат откриени се повлекле. На [[1 септември]] над селото [[Шестеово]], Јанков на [[Васил Чакаларов]], [[Пандо Кљашев]], [[Христо Силјанов]] и на други војводи од [[ТМОРО]] им го кажал планот за кревање на востание. Според овој план востанието требало да се крене за 6 дена односно на [[7 септември]].
 
На оваа средба Јанков ветил помош од [[Иван Цончев]] и руските генерали кои дошле за прославата на [[Шипка]], притоа истакнал дека тие како [[Македонци]] имаат долг да востанат <ref name="HS"> <small>''[[Христо Силјанов|Христо Силянов]], "Освободителнитѣ борби на Македония", том I Илинденското възстание, Издателство на Илинденската организация, София, 1933. {{bg}}''</small></ref>. Меѓутоа таквиот план за востание бил одбиен под изговор дека е потребно објаснување од ''Окружниот комитет''.
 
Меѓутоа и покрај тоа, Јанков своја свита ја поделил на две-три групи со цел да се крене востание на [[7 септември]]. Петар Рајков со 12 души за [[Загоричани]], аѓутантот Москов за [[Д’мбени]], а Нако за [[Шестеово]]. По овие наредби Јанков заминал на средба со [[Коте Христов]], а во меѓувреме раководителите на [[ТМОРО]] од [[Битола]] добиле наредба да не им дозволат на врховистите да кренат шум.
Меѓутоа таквиот план за востание бил одбиен под изговор дека е потребно објаснување од ''Окружниот комитет''.
 
Меѓутоа и покрај тоа, Јанков своја свита ја поделил на две-три групи со цел да се крене востание на [[7 септември]]. Петар Рајков со 12 души за [[Загоричани]], аѓутантот Москов за [[Д’мбени]], а Нако за [[Шестеово]].
 
По овие наредби Јанков заминал на средба со [[Коте Христов]], а во меѓувреме раководителите на [[ТМОРО]] од [[Битола]] добиле наредба да не им дозволат на врховистите да кренат шум.
 
Меѓутоа врховистите Петар Погончев и Лазар Бицанов на 4 или [[5 септември]] со цел да го кренат населението, пуштиле гласови дека:
Ред 72 ⟶ 64:
{{Цитатник|''Лефтеров пристигнал во Леринско со 130 души! Саракинов пристигнал во Воденско! Сите востанаа, само Костурско недејствува, костурските началници предпочитаат да седат, јадат и да грабаат!'' <ref name="HS" /> }}
 
Ваквата агитациија внела забуна меѓу населението, а фалело само една искра, ''за да пламне пожар''. На [[7 септември]] Москов бил нападнат од жандармеријата во [[Смрдеш (планина)|Смрдешката планина]], а четата се распаднала. Подоцна Москов со дел од своите момчиња се засолнил кај луѓето на [[ТМОРО]] и му пишал на полковнмикот Јанков да се откаже од својата намера за кревање на востание, но Јанков испратил изобличен одговор.
[[Податотека:Четата на Атанас Јанков.jpg|мини|лево|350п|Четата на Атанас Јанков]][[Податотека:Vasil Chakalarov2.jpg|thumb|мини|десно|170п|Васил Чaкаларов]]
Поради судирот во [[Смрдеш (планина)|Смрдешка планина]] жандармеријата уапсила неклоку првенци кој подоцна биле ослободено со поткуп. На денот на предвиденото востание, односно на [[7 септември]] половникот Јанков со 70 души и со луѓето на Коте се наоѓале над [[Лерин]]. Јанков планирал да го запали овој град и тоа требало да преставува сигнал за започнување на востанието.
 
Меѓутоа [[Турци]]те биле известени за Јанков и против него испратиле коњаница од [[Битола]]. Истиот тој ден ''Битолскиот окружен округ'' писмено го предупредиле Јанков дека ќе го сметаат за одговорен доколку предизвика несреќи за населението и [[ТМОРО|Организацијата]]. По интревенцијата на [[Турци]]те и писмото од [[Битола]], Јанков се повлекол. Подоцна тој се правдал дека палењето на [[Лерин]] било осуетено од некои багабонти од градот.
На [[7 септември]] Москов бил нападнат од жандармеријата во [[Смрдеш (планина)|Смрдешката планина]], а четата се распаднала. Подоцна Москов со дел од своите момчиња се засолнил кај луѓето на [[ТМОРО]] и му пишал на полковнмикот Јанков да се откаже од својата намера за кревање на востание, но Јанков испратил изобличен одговор.
[[Податотека:Vasil Chakalarov2.jpg|thumb|мини|десно|170п|Васил Чaкаларов]]
Поради судирот во [[Смрдеш (планина)|Смрдешка планина]] жандармеријата уапсила неклоку првенци кој подоцна биле ослободено со поткуп.
 
На денот на предвиденото востание, односно на [[7 септември]] половникот Јанков со 70 души и со луѓето на Коте се наоѓале над [[Лерин]]. Јанков планирал да го запали овој град и тоа требало да преставува сигнал за започнување на востанието.
 
Меѓутоа [[Турци]]те биле известени за Јанков и против него испратиле коњаница од [[Битола]]. Истиот тој ден ''Битолскиот окружен округ'' писмено го предупредиле Јанков дека ќе го сметаат за одговорен доколку предизвика несреќи за населението и [[ТМОРО|Организацијата]].
 
По интревенцијата на [[Турци]]те и писмото од [[Битола]], Јанков се повлекол. Подоцна тој се правдал дека палењето на [[Лерин]] било осуетено од некои багабонти од градот.
 
Јанков се повлекол во селото [[Смрдеш]], но таму не бил примен од селаните, тие му предложиле да се разбере со [[ТМОРО]] ако сака да го прифатат во селото. На [[13 септември]] кај месноста ''Арамиско падини'', Јанков и Коте имале средба со луѓето на [[ТМОРО|Организацијата]] <ref name="HS" />.
Ред 88 ⟶ 74:
На оваа средба Јанков предложил своите момчиња да ги остави во [[Костурско]], а тој и [[Христо Силјанов]] да заминат за [[Битола]] и полковникот Јанков да се разбере со тамошниот комитет, односно да му дозволат тој и Коте да заминат во [[Грција]] и од таму да донесаат пушки. Ваквото барање на Јанков било прифатено.
 
На [[14 септември]] требало да се поделат момчињата на Јанков, дел од нив требало да заминат со него, а дел да останат во реонот но Јанков тогаш предложил нов план, односно тој, [[Христо Силјанов]] и [[Васил Чакаларов]] да заминат за [[Бугарија]]. Во [[Бугарија]] според овој план требало Јанков, [[Иван Цончев]] и [[Христо Силјанов]] да влијат врз [[Борис Сарафов]] и [[Гоце Делчев]] за да дојде до помирување на двете организации, меѓутоа таквиот план бил отфрлен.
 
Истиот тој ден, Погончев и Петар Гајков во [[Загоричани]] успеале да ги востанат селаните. На тргнување востаниците убиле двајцаа спахии и двајца други турци по што заминале во планината. По овие случувања Јанков подготвилк нов план сега за напад на градот [[Костур]] и тоа за [[20 септември]], но ни овој план не бил реализиран.
Во [[Бугарија]] според овој план требало Јанков, [[Иван Цончев]] и [[Христо Силјанов]] да влијат врз [[Борис Сарафов]] и [[Гоце Делчев]] за да дојде до помирување на двете организации, меѓутоа таквиот план бил отфрлен.
 
Истиот тој ден, Погончев и Петар Гајков во [[Загоричани]] успеале да ги востанат селаните. На тргнување востаниците убиле двајцаа спахии и двајца други турци по што заминале во планината.
 
По овие случувања Јанков подготвилк нов план сега за напад на градот [[Костур]] и тоа за [[20 септември]], но ни овој план не бил реализиран.
[[Податотека:Constantinos Christou Roussanis.JPG|мини|лево|150п|Коте Христов]][[Податотека:Pando Kljashev 1.JPG|мини|десно|150п|[[Пандо Кљашев]]]]
На [[5 октомври]] кај месноста ''Бабички стени'', Јанов имал судир со турците, во борбата загинале неколку турци додека пак од четата загинал само еден.
Ред 100 ⟶ 82:
По судирот Јанков ја продолжил агитацијата, но ни [[ТМОРО]] не седела со скрстени раце. Имено на [[24 октомври]] во [[Смрдеш]] било извршено советување на 20 членови од раководните тела и тие побарале од Јанков да го докаже обвинението против Чакаларов дека злоупотребил пари од Сарафовиот комитет.
 
Меѓутоа Јанков таквите обвиненија неможел да ги докаже и дошло до расправија во која имало и размени на закани. На оваа советување врховистичката чета на Јанков и четата на [[ТМОРО]] ја имале последната средба. Од [[Смрдеш]] Јанов заминал за Грција, а до таму го придружувал Коте. На самата граница дел од момчињата на Јанков преминале во четата на Коте, а дел од нив се присоединиле кон Петар Гајков <ref name="HS" />.
 
Од [[Смрдеш]] Јанов заминал за Грција, а до таму го придружувал Коте. На самата граница дел од момчињата на Јанков преминале во четата на Коте, а дел од нив се присоединиле кон Петар Гајков <ref name="HS" />.
 
По преминот на Јанков и неговата свита низ [[Костурско]] дошло до раздвижување на турскиот аскер. Во [[Бабчор]] неколку души биле уапсени, а биле откриени и 14 пушки. Претсреси и апсења имало и во селата [[Черновицка област|Черновица]] и [[Поздивишча]].