3
уредувања
нема опис на уредувањето
| [непроверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
|
<br>▼
Компјутерите поврзани мегусебно во мрежа преку свич (разделник) оформуваат '''локална мрежа''' односно LAN. Во таа локална мрежа сите компјутери кои се поврзани можат да разменуваат податоци го големи брзини како 100 мега бити во секунда па се до 1 гига бити во секунда.Компјутерските мрежи поврзуваат компјутери кои можат да бидат блиску и далеку географски поставени. Можат да бидат поврзани со кабел или безжично во зависност од условите и потребите.▼
<br>▼
▲<h2>'''LAN - Local Area Network'''</h2>
▲Компјутерите поврзани мегусебно во мрежа преку свич (разделник) оформуваат '''локална мрежа''' односно LAN. Во таа локална мрежа сите компјутери кои се поврзани можат да разменуваат податоци го големи брзини како 100 мега бити во секунда па се до 1 гига бити во секунда.
<p>LAN доаѓа од зборовите '''L'''ocal '''A'''rea '''N'''etwork што означува некаква мрежа на локално, блиско место. Тоа се најчесто повеќе [[компјутер]]и поврзани меѓу себе, меѓу кои има огромна брзина на префрлување податоци, можност за меѓусебно комуницирање и сл. Овој вид најчесто се користи во мали претпријатија, училишта, дома или пак во некои згради (Влада, министерства и др.).</p>
<h1>Историја</h1>
<p>На големите светски универзитети и истражувачки лаборатории во доцните 60-ти години се појави потреба да се пронајде начин да комуницираат меѓусебно. Извештајот во 1970 година на Лоренсовата лабораторија во кој се опишува развојот на нивната „Октопод“ мрежа бил втувачки.<br>
Cambridge Ring бил развиен на универзитетот во Кембриџ во 1974 година но никогаш не ја видел светлината на денот и не станал комерцијален продукт. Етернет бил развиен во Xerox PARC во периодот од 1973 до 1975 година но ни тој не успеал да се пробие на пазарот. Во 1976 година, откако системот бил развиен во PARC, Меткалф и Богс го објавиле нивниот семинарски труд наречен "Ethernet: Distributed Packet-Switching For Local Computer Networks." ARCNET бил развиен од страна на Datapoint COrporation во 1976 година а најавен во 1977. Тој ја имал својата прва комерцијална верзија во декември 1977 година во Сhase Manhattan Bank во Њујорк.</p>
<h1> Типови на мрежи</h1>
<p>Има повеќе видови на мрежи, а во секои мрежи има опслужувачи и клиенти. Серверот е оној кој е главен одржувач на мрежата, а клиентот е оној кој е ограничен корисник на мрежата. Примери за мрежи:</p>
<br>
Во оваа мрежа има еден опслужувач (опслужувач), на кој се поврзани сите клиенти (корисници). Сите можат меѓусебно да комуницираат и разменуваат податоци, како во секој вид на мрежи. Овде секој клиент ги користи своите ресурси, а не може да ги користи ресурсите од другите компјутери. Доколку некој компјутер "падне" односно се исклучи од мрежата, истата продолжува да работи и тоа не е никаков проблем за неа.</p>
<br>
<p>'''Прстенеста мрежа:'''▼
Во оваа мрежа сите компјутери можат да бидат и опслужувачи и клиенти. Секој компјутер може да ги користи ресурсите на сите други компјутери. Единствена мана на оваа мрежа е што доколку некој компјутер "падне" мрежата престанува со работа сè додека сите компјутери поврзани во неа не функционираат совршено.</p>
<br>
<p>'''Дрвеста мрежа:'''▼
<p>
Оваа мрежа е уште позната и како магистрална мрежа. Таа се состои од повеќе магистрали (гранки) поврзани меѓусебно, една со друга. На нив се приклучени разни типови на компјутери, опслужувачи и клиенти. Компјутерите опслужувачи ги исполнуваат барањата на другите компјутери.</p>
<br>
<p>
<br>
<b>[[LAN]] (Local Area Network) мрежа која покрива помали,ограничени подрачја</b><br>
<br>
<b>[[MAN]] (Metropolitan Area Network) која покрива едно градско подрачје</b><br>
<br>
<b>[[WAN]] (Wide Area Network) која покрива пошироки подрачја.</b><br>
</p>
<br>
Членови на мрежата
<br>
[[Хост]] - било кој уред кој е приклучен во мрежата компјутер, принтер, лаптоп, скенер …)
Сервер - компјутер кој ја надгледува работата на хостовите во мрежата.
</p>
<
<br>
<p>Топологијата на мрежите веќе го има поминато својот развоен пат и денес убедливо најраспространета е мрежата од типот Ethernet, која подразбира сериско (линиско) поврзување на компјутерите, иако сеуште некаде може да се сретне прстенеста (Token Ring) мрежа. Порано компјутерските мрежни картички во Ethernet биле поврзувани со коаксијален кабел, излезите биле поврзани паралелно, а краевите на каблите биле затворани со терминатори кои, благо речено, го чувале квалитетот на сигналот. Паралелната врска значи дека сите податоци кои патувале преку мрежата се наоѓале на картичките на сите компјутери, а во заглавјето на пакетот било назначено за кој компјутер се наменети, па во тој поглед немало проблеми. Проблемите се јавувале на други места: лош контакт или прекин на врската помеѓу кабелот и таканаречениот Т-конектор на мрежната картичка (кој служел за поврзување на двата сегмента од кабелот и самата картичка) предизвикувал моментален прекин на сообраќајот во целата мрежа, а со зголемувањето на бројот на
компјутери се зголемувала и веројатноста за такви настани. Друг проблем се појавил со тоа што сите компјутери, без разлика колку и да биле, делеле ист пропусен мрежен опсег од 10 Mb/s и со тоа додавањето на нови компјутери во мрежата значело и успорување. Првиот проблем е решен со уредот кој е наречен „средиште“ (Hub): сТите уреди се поврзувале со него со помош на кабли без омот со вкрстени парици ([[UTP]]), а било каков проблем со кабелот од мрежата го исклучувал само компјутерот кој го користел тој кабел. За проширување на мрежата било доволно за поврзување на ново средиште со постоечкото, но проблемот со делење на пропусниот опсег останал. Донекаде е ублажен со воведување на нов стандард со брзина 100 Mb/s, иако правото
решение е донесено со мрежната свртница (switch) која освен пакетите ги комутира и врските: секои два компјутера во мрежата кои директно комуницираат добиваат свој канал со полн пропусен опсег. Меѓутоа, тоа бара повнимателно проектирање на мрежата: цел сообраќај помеѓу две свртници се одвива преку еден кабел, па мрежата треба да се осмисли така што компјутерите кои според природата на работа често комуницираат бидат поврзани на иста свртница, со што сообраќајот помеѓу свртниците се намалува. Освен обичните постојат и интелигентни свртници, кои можат да го ограничат пристапот на одредени компјутери во мрежата, што понекогаш е многу битно во големи компании. Во уште поголеми мрежи неопходна е детална контрола на протокот, за што се користат усмерувачи (router) и некои посложени уреди. Стандардите ја ограничуваат должината на UTP каблите на стотина метри, а за поголеми должини се користат засилувачи. Видови мрежи со оглед на типологијата:<br>
<p>Слободно поврзана мрежа е мрежа во која компјутерите се поврзани без јасни правила.</p>
<
<br>
</p>Ефикасната комуникација преку мрежата бара поддршка од оперативниот систем, па во современите системи се вградени мрежни слоеви (network layer) кои опфаќаат еден или повеќе мрежни протколи. Во почетокот секој производител на оперативен систем наметнувал свои стандарди, во овој случај протоколи, но многу од нив со тек на времето прифаќале и туѓи, а дел станале стандардни. Пред повеќе од 10 години, компјутерите со системи од Microsoft, користеле Novell мрежен подсистем; и Microsoft ги востановил своите мрежни протоколи, а развојот на Интернет го донесува, денес најраспространетиот протокол - TCP/IP. Во случајот на Microsoft, почетокот на вмрежување е поврзан со мрежно проширување на BIOS-от на компјутерите со NetBIOS; се работи за едноставен збир од наредби кој обезбедувал само најосновна поддршка за вмрежување. Набрзо бил проширен со кориснички интерфејс, кога го добива името NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) и тогаш постанува вистински мрежен протокол. Се наоѓа на сите современи верзии на Windows и е многу едноставен: за идентификација го користи името на компјутерот и не треба посебно да се конфигурира. Постигнува добри перформанси во комуникацијата, но има неколку ограничувања, од кои најважно е тоа што е употреблив само во локални мрежи- било каков излез надвор од локална мрежа е невозможен со овој протокол. Од времето на доминацијата на Novell, денес опстанал IPX/SPX протоколот. Помоќен е од NetBEUI и дозволува спојување на повеќе сегменти на мрежата, но бидејќи редовно ги проверува патиштата во мрежата и тој сам „произведува“ значителен сообраќај па е малку поспор. И тој е поддржан во сите нови Windows-и, а значаен поради тоа што овозможува едноставна комуникација со мрежите кои работат под Novell; освен тоа го користат управувачките програми за одделни мрежни принтери.
</p>
[[Категорија:Сметачи]]
| |||