Артур Шопенхауер: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 18:
Ѓуте уште пред ова имал поврзаност со мајка му Шопенхауер, која и во Вајмар Weimer еден литераттурен салон дршела. Шопенхауер го респектирал многу Ѓуте Goethe ама со ‘Нјутонсовата теорија Newtons theory’ арното друштво меѓу ними се разделило.
На друга нота, преку Фридрих Мајер [Friedrich Majer] Шопенхауер се запоснал со Браханисм [Германски: Brahmanismus]. Bo 1814 се недоразберува со мајка му и се враќа во Дресден [Германски :Dresden], каде тој се движи во литературни кругови и во богатите градски библиотеќи.Во 1815 отвара 'Бои-занает-учење', насловено: ''Преку видон и Боите [Германски: Über das Sehn und die Farben].'' Оваа изјава станала кореспонденција на Ѓуте и се појавува во 1816 во печат.
'''Главосмер, помали Пишани дела и Животосмер'''
Крајно очекувано го создавува неговиот главосмер во науката насловен ‘Светон како Саканост и Замисленост’ [Германски: Die Welt als Wille und Vorstellung] главосмер кој, во почетокот на 1819 во библисќиот институт Ф.А. Брокхаус Германски: [Bibliographischen Institut F.A. Brockhaus] се појавува и кој подоцна се проширува и продлабочува. Филозофот уште од овој момент се одушевува од значеноста на својата работа, иако од финансиелска страна непродавлива испаѓа. Краткото работење на Шопенхауер со неговиот издавач е како последнотраен животен документ. Што е модерно на Шопенхауерниот главосмер (се мисли на науката негова) е што со него се истакнал како Филозоф-писател.
Неговата долготрајна војна против ‘грешки во реценици’, во која тој се гледал како таткото сто го насочил овој пад од своја-способност, своја-способност како ‘пред-решително мислење’ и неговата свест, добива едно значајно значање. Авторот се гледал како чувач на Германскиот јазик и забранил поради тоа некои граматични грешки што ги пишал исто и во манускрипти да се исправат, и со тоа го оставил речникот на неговиот јазик од тоа време да се памети (значи акцентон).
Поради ова, се задоцнува неговата почетна серија, што задоцнува на ‘Лајпицовата Книга Семинар’ во Септембер 1818. Тој себеси се видел како напреден и во исто време лошо платен писател и го пререкол цледново кон тоа:
‘сево ова, на некои денови е вака од различни ставови на‘некои господа’ чиј својзбор, чин, ветеност и воздржаност, две различни мислења има...Јас не имам пишани дела за таква цел, како што совеста на незначеноста од незначниот има; Туку нештото што долготрајно премислено и со многу осет и пристојност напишано дело, преку печатон како значајна зачуваност сакам да го споделам и донесам. Што од него Вие Господа не мене ќе ме видите и критикувате со јазик кој го користите кога си муабетите со други писатели, неписмени текстови и слични непрофесионални шкрибанизи со кој јас немам ни сакам никаква/некоја врска освен користењето на боја за пишуванје и пердувон’.
Германски: ‚Es liegt am Tage, dass bei Ihnen Wort und That, Versprechen und Halten, zwei sehr verschiedene Dinge sind. […] Ich habe nicht des Honorars wegen geschrieben, wie die Unbedeutsamkeit des Selben von selbst beweißt; Sondern um ein lange durchdachtes und mühsam ausgearbeitetes Werk, die Frucht vieler Jahre, ja eigentlich meines ganzen Lebens, durch den Druck zur Aufbewahrung und Mitteilung zu bringen. Woraus folgt, daß Sie nicht etwa mich anzusehen und zu behandeln haben wie Ihre Konversationslexikons-Autoren und ähnliche schlechte Skribler, mit denen ich gar nichts gemein habe als den zufälligen Gebrauch von Tinte und Feder‘.
По ова завидувањето на Брокхаус паднало остро долу. Тој го зборувал Шопенхауер од тогаш како Горд-Господа...’чии дела ѓоомити во својата духовна гʼрдост и отвореност повеќе на една позајмена кочија неголи филозовска заклуреност како сто ѓи замислував изгледаат...Се надевам само, да не... моите приметувања, кон вашите Главноводни дела во заложниство отидат,.
Продолжуба.
| |||