Имунологија: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 14:
Клиничката имунологија е изучување на [[болести|болестите]] предизвикани од нарушување на имунолошкиот систем (слабост, несоодветен систем и малигнен раст на клеточни елементи во системот). Исто така вклучува и болести од други системи, каде што имунолошката реакција игра улога во патологијата и клиничките карактеристики.
 
Болестите предизвикани од нарушување на имунолошкиот систем, спаѓаат во две категории:[[недостаток на имунитет]], во која делови од имунолошкиот систем не успеваат да обезбедат соодветна реакција (на пример хронично грануломатуозни болести ([[chronic granulomatous desease]]) и [[автоимунитет]], во која имунолошкиот систем го напаѓа сопственото тело-домаќин ( на пример системски еритоматозен лупус([[systemic lupus erythematosus]](), реуматоиден артритис ([[rheumatoid arthritis]]), Хашимото болест ([[ Hashimoto`s desease]]) и мијастенија гравис ([[myasthenia gravis]])). Други нарушувања на имунолошкиот систем вклучуваат [[преголема чувствителност]], при што системот одговара несоодветно во однос на безопасните болести ([[астма]] и други [[алергии]]) или одговара премногу интензивно.
 
Најдобро познатата болест што влијае на имунолошкиот систем е [[сида|сидата]], предизвикана од [[ХИВ]]. Сидата е недостаток на имунитет, окарактеризирана со недостаток на CD4 + ("помошни")[[ Т клетки]] и [[ макрофаги]], кои се уништени од ХИВ.
 
Клиничките имунологисти, исто така, изучуваат начини за спречување на [[отфрлањето на пресадените органи]], во кои имунолошкиот систем се стреми да ги уништи [[алографти|алографтите]].
 
==Развојна имунологија==
Способност на телото да реагира на антигените зависи од возраста на личноста, видот на антигенот, мајчинските фактори и областа каде што антигенот е претставен. Се вели дека [[новороденчиња|новороденчињата ]] се во состојба на физиолошки недостаток на имунитет, бидејќи како нивните вродени, така и нивните стекнати имунолошки реакции се многу поттиснати. Откако ќе се роди, имунолошкиот систем на детето реагира во полза на протеинските антигени, но не и во полза на гликопротеините и полисахаридите. Всушност, голем број од инфекциите кај новороденчињата се предизвикани од ниско вирулентни организми како што се [[стафилококи|стафилококите]] и [[псеудономи|псеудономите]]. Кај новороденчињата опсоничката активност и способноста да се активира [[дополнителна|дополнителната каскада]] се многу ограничени. На пример, основното ниво на C3 кај новороденче е околу 65 % од нивото на возрасните. Активноста на фагоцитите кај новороденчињата исто така е нарушена. Ова се должи на пониската опсоничка активност, како и на намалената дорегулација на [[интегрин]] и [[селектин]] рецептори, што ја ограничува способноста на неутрофилите за комуникација со атхезивната молекула на ендотелот. Нивните моноците се бавни и исто така имаат намалена АТП продукција, која што ја ограничува фагоцитната активност кај новодоренчињата. Иако вкупниот број на лимфоцитите е значително поголем отколку кај возрасните, клеточниот и хуморалниот имунитет исто така се оштетени. Антиген клетките во новороденчињата имаат намалена способност за активирање на Т-клетките. Исто така, Т-клетките кај новороденчињата лошо се размножуваат и произведуваат многу мали количества на [[цитокини]], како IL-2, IL-4, IL-5 IL-12 и гама-g, што го ограничува нивниот капацитет за активирање на хуморалниот одговор, како и фагоцитната активност на макрофагите. Б-клетките се развиваат во текот на раната бременост, но не се целосно активни.