Кога една држава (или друг вид јавна група)институција сака да добие атомска бомба, таа има 3 релативно практични начини да ја постигне самостојно таа цел, како и трите патишта преминуваат през користење на <sup>235</sup>U:
1. Прочистување на [[графит]] и изградба на графитен [[реактор]], искористејќизаа горивопри тоа се природенкористи ураниум како гориво. Тоа е технолошки најлесниот начин за усвојување на атомската енергија. КатоКако резултат може да се добива енергија од реактори и плутониум од искористеното гориво. Тоа е почетната технологија заво САД, СССР, Велика Британија и Франција (првите им реактори се од таков тип, а првите им атомски бомби се од плутониум). Таков е гръмналият реактор во Чернобил.
2. Развој на технологии за добивање на [[тешка вода]] - изотопи збогатување на водородот или друга - и изградба на реактор, искористејќи природен ураниум и забавител тешка вода. Канада гради реакторите си по тој начин. Индија произведува плутониум за бомбите си од тежководен реактор, закупен од Канада. Израел исто добива плутониум за бомбите си од сопствениот си *тежководен реактор во Димона.▼
3. Збогатување ураниум, односно, поделба на изотопи на ураниум. Тој начин изгледа најмногу примамливи, бидејќи слабообогатен ураниум може да се „гори“ во технолошки едноставен и удобен реактор искористејќи за забавител и ладилникот лекови вода (такви се бугарските реактори во Козлодуј), а од силно збогатен [[ураниум]] (над @90% 235U) може лесно да се направи едноставна атомска бомба од артилериски тип. Излегува меѓутоа, дека изотопи збогатување ураниум е технолошки најсложената од трите шеми.▼
По време на проекти Менхетен се развиени неколку методот за збогатување. Најуспешната инсталација за збогатување е верзија на центрифуга, развиена во СССР од група заробени германски физичари после втората светска војна. После ослободувањето им тие репродуцираат технологијата во Западнам Европа, а оттаму преку економски шпионажа паѓа во Пакистан. Кина па учи таа технологија по време на соработката си со СССР през 50-те/50-тите години на минатиот век. Првите атомски бомби на Кина и атомските бомби на Пакистан искористат силно збогатен ураниум за атомско гориво (имплозионен тип). Јужна Африка разработува сопствена технологија за збогатување и произведува 6 артилериски бомби пред да закрие воената си атомска програма.
▲2. Развој на технологии за добивање на [[тешка вода]] - изотопиизотопно збогатување на водородотводород или другадруг -елемент и изградба на реактор, искористејќиа при тоа користејќи природен ураниум и забавител тешка вода како забавител. Канада гради реакторите си пона тој начин., додека Индија произведува плутониум за бомбите си од тежководен реактор, закупен од Канада. Израел исто добива плутониум за бомбите си од сопствениот си *тежководен реактор во Димона.
▲3. Збогатување ураниум, односно, поделба на изотопиизотопите на ураниумураниумот. Тој начин изгледа најмногу примамливи, бидејќи слабообогатенслабо збогатениот ураниум може да се „гори“ во технолошки едноставен и удобен реактор. искористејќи за забавител и ладилникот лекови вода (такви се бугарските реактори во Козлодуј), а одОд силно збогатен [[ураниум]] (над @90% 235U) може лесно да се направи едноставна атомска бомба од артилериски тип. Излегува меѓутоа, дека изотопи збогатување ураниумОва е технолошки најсложенатанајсложено од тритесите три шеминачина.
