Ураниум-235: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Создадена страница со: '''Ураниум-235 (235U)''' (<sup>235</sup>U) е изотоп на ураниум.Тој е единственото ... |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 8:
== Потекло ==
Претпоставува се дека уранът, како и другите тешки елементи на Земјата се се [[образувале]] при експлозијата на една или повеќе свръхнови ѕвезди, коишто се компримиран првичните гасни облаци пред формирање на Сончевиот систем.
Современото однос на двата дългоживеещи изотопот <sup>235</sup>U и [[ураниум-238|<sup>238</sup>U]] и мерења на односите на производите на распаѓа им дозволуваат да се пресмета возраста на [[Сончевиот систем]] (на околу 5 милијардата години) и времето на експлозијата на [[свръхновата]] ѕвезда, создал тие изотопи (пред 6-7 милијардата години).и).
== Нуклеарни својства ==
Ред 16:
=== Радиоактивно распаѓање ===
Основната реакција на [[радиоактивен распаѓање]] на <sup>235</sup>U е [[алфа-разпад]]. е алфа-распаѓање. Јадрото се распаѓа на алфа-честички (јадро на хелиум-4) и [[торий-231|<sup>231</sup>Th]].
За разлика од тешкиот изотоп веројатноста за спонтано радвојување (радвојување на две тешки јадра и одвојување на 2-3 неутрони) е многу ниска. Поради тоа во силно збогатен ураниум eмитување на неутрони е многу ниско. Тоа дозволува конструирањето на атомска бомба, искористејќи артилериско собранието.
Ред 22:
=== Неутронни реакции ===
Кога [[неутрон]] попадне во кернелот на 235U, тоа се распаѓа на две лесни јадра, како се одделат и 2-3 неутрона со енергија околу 1 MеV. Двата тешки јадра имаат случајна маса, како едното има [[Атомска маса]] околу 90-100, а другото е поголемо. Енергијата, којашто се одделам при таа реакција е голема - околу 200 MеV. Основен дел од неа се трансформира во кинетичка енергија на разлитащите се тешки јадра.
Веројатноста за таа реакција зависи од енергијата на радвојување неутрон. Таа се мери со единицата [[Барни]], а функцијата, опишувајќи таа веројатност се нарекува неутронска пресек. За брзи неутрони (со енергија од 0,1 до 10 MеV) таа веројатност е околу 1 Барни, додека за термални неутрони (енергија од 0 до 10 еV) достигнува 1000 Барни, односно кога неутрона се забави до брзината на гас молекули при собна температура, веројатноста за радвојување се зголемува до 1000 пати.
== Значење ==
Като единствен природен материјал, којшто може да учествува во [[верижна реакција]], <sup>235</sup>U има клучно значење за сите процеси поврзани со употреба на атомска енергија - највеќе создавањето на нуклеарни оружја и атомската [[енергетика]].
Во природен ураниум меѓутоа верижна реакција не протечува. Тоа се должи на тоа, дека дел од брзите неутрони се апсорбираат од тешкиот изотоп <sup>238</sup>U и го трансформира во плутониум.
Ред 44:
Кога една држава (или друг вид јавна група) сака да добие атомска бомба, таа има 3 релативно практични начини да постигне самостојно таа цел, како и трите патишта преминуваат през користење на <sup>235</sup>U:
1. Прочистување на [[графит]] и изградба на графитен [[реактор]] искористејќи за гориво природен ураниум. Тоа е технолошки најлесниот начин за усвојување на атомската енергија. Като резултат може да се добива енергија од реактори и плутониум од искористеното гориво. Тоа е почетната технологија за САД, СССР, Велика Британија и Франција (првите им реактори се од таков тип, а првите им атомски бомби се од плутониум). Таков е гръмналият реактор во Чернобил.
2. Развој на технологии за добивање на [[тешка вода]] - изотопи збогатување на водородот или друга - и изградба на реактор, искористејќи природен ураниум и забавител тешка вода. Канада гради реакторите си по тој начин. Индија произведува плутониум за бомбите си од тежководен реактор, закупен од Канада. Израел исто добива плутониум за бомбите си од сопствениот си *тежководен реактор во Димона.
3. Збогатување ураниум, односно, поделба на изотопи на ураниум. Тој начин изгледа најмногу примамливи, бидејќи слабообогатен ураниум може да се „гори“ во технолошки едноставен и удобен реактор искористејќи за забавител и ладилникот лекови вода (такви се бугарските реактори во Козлодуј), а од силно збогатен [[ураниум]] (над @90% 235U) може лесно да се направи едноставна атомска бомба од артилериски тип. Излегува меѓутоа, дека изотопи збогатување ураниум е технолошки најсложената од трите шеми.
По време на проекти Менхетен се развиени неколку методот за збогатување. Најуспешната инсталација за збогатување е верзија на центрифуга, развиена во СССР од група заробени германски физичари после втората светска војна. После ослободувањето им тие репродуцираат технологијата во Западнам Европа, а оттаму преку економски шпионажа паѓа во Пакистан. Кина па учи таа технологија по време на соработката си со СССР през 50-те/50-тите години на минатиот век. Првите атомски бомби на Кина и атомските бомби на Пакистан искористат силно збогатен ураниум за атомско гориво (имплозионен тип). Јужна Африка разработува сопствена технологија за збогатување и произведува 6 артилериски бомби пред да закрие воената си атомска програма.
| |||