Атанасиј Александриски: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
'''Атанасиј Александриски''' познат ѝ како Свети Атанасиј Велики (грчки: Αθανάσιος) е христијански светец, Патријарх на Александрија во периодот од 328 до 373 година.
Атанасиј бил роден во [[Александрија]] во [[296]] година. Од детство бил наклонет кон духовниот призив
Атанасиј го напиша [[Симбол на Вера|Симболот на Верата]] кој на соборот бил усвоен. По смртта на Александар, Св. Атанасиј бил избран за архиепископ на [[Александрија]]. Во архиепископскиот чин останал над четириесет години, иако не бил цело време на архиепископскиот престол. Во текот на своето делување, на неколку пати бил прогонуван од страна на римските императори како [[Констанциј]], [[Јулијан]] и [[Валент]], како и од архиепископит [[Евсевиј Никомидиски]].▼
Откако го завршил своето образованието, [[Александар Александриски|епископот Александар]] го прифатил како свое духовно чедо, и го поставил и за свој [[ѓакон]] и истиот го придружувал на [[Прв вселенски собор|Првиот вселенски собор]] во [[Никеја]], каде биле разрешени редица на црковни проблеми, како определување на датата за славење на [[Велигден]], дејствата против [[Мелетиј Ликополски]] и дејствијата против [[Ариј]], во кој се ставил како водич против [[аријанство]]то.
▲Атанасиј го
Во [[326]] година, кога починалепископот Александар, Атанасиј бил избран на неговото место. Непријателите на св. Атанасиј, аријаните, покренале обвиненија против него за наводно користољубие и грубости над клириците. Поради тоа бил свикан [[собор во Трир]], кој независно од изложените докази во прилог на невиноста на архиепископот на [[Александарија]] – сепак, го осудил. Откако видел дека на тој начин нема да ја добие правдата, Свети Атанасиј се сретнал во [[Константинопол]] со императорот [[Константин Велики]] и му ја претставил вистината.
Императорт ги повикал учесниците на Трирскиот собор повторно да го разгледаат делото, но непријателите на св. Атанасиј успеале да го измамат императорот со нова клевета. Гледајќи дека не може да ги помири Атанасиј и неговите противници, а плашејќи се од бунт во [[Александарија]], императорот решил да го жртвува нејзиниот архиепископ и да го испрати на заточение во [[Галија]]. Таму Атанасиј поминал две години. По смртта на [[Константин Велики]], неговите наследници со указ го вратиле за епископ на [[Александарија]]. Тоа дало нов повод на непријателите на Атанасиј да го прогласат за незаконски епископ, веќе врз основа на тоа што бил вратен на катедрата од светската власт.
Од вкупно 47 години епископско служење, тој 15 години поминал во прогонство.
Уште во своите први дела: „''[[Слово кон паганите]]''” и „''[[Слово за воплотувањето на Бог Слово и за Неговото јавување во плот меѓу нас]]''”, била посочена главната тема на неговото богословие. Основни негови догматски дела се: „''Четири слова против аријаните''” (околу 356–359), посветени на потврдувањето на божественоста на Спасителот. Нему му го припишуваат и „''Житието на св. Антониј'',” како и многу трактати, коментари на Светото Писмо, книги со наравоучителен карактер и проповеди.
Во 373 година починал во [[Александарија]] на 76-годишна возраст. Црквата го чествува неговиот спомен на [[2 мај]] и на [[18 јануари]] (заедно со св. [[Кирил Александриски]]).
| |||