Во ле Виконт: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Слика:Vo-le-vikomt.jpg|thumb|right|250px|Фронтален поглед на Во-ле-Викомт]]
[[Image:Le chateau de Vaux le Vicomte.jpg|thumb|right|250px|Кос поглед на дворецот]]
'''Во-ле-Викомт''' ([[фр.]] ''Château de Vaux-le-Vicomte'') е [[француска барокна архитектура|француски барокен]] [[дворец]] (''[[шато]]'') во [[Менси]], близу [[
Во-ле-Викомт на многу начини е највлијателното дело во [[Европа]] во средината на [[XVII век]], најпрефинетата куќа во Франција изградена по [[Мезонски дворец|Мезонскиот дворец]]. Тука заедно со архитектот [[Луј Ле Во]], [[пејзажна архитерктура|пејзажниот архитект]] [[Андре Ле Нотр]] и сликарот-декоратор [[Шарл Ле
[[Француска градина|Градина]]та на Ле Нотр била доминантниот елемент на големиот комплекс. Дворецот се издигна на подигната платформа, отворена во средината на шумите,<ref>Овој ефект е позабележлив денес, со веќе зрелите шуми, отколку во [[XVII век]]; местото пред тоа било обработлива површина, и насадите биле груби и нови.</ref> и ја одбележува границата помеѓу нееднаквите протори, третирани на различен начин. Самиот плац, за разлика од оној на Версај, бил природно добро наводнет, со две рекички кои се среќаваат во паркот; една од овие била канализирана, па така настанал Големиот канал.
Ред 12:
Некогаш ова било мало шато кое се наоѓало помеѓу кралските дворци [[Вансене (дворец)|Вансене]] и [[Фонтенбло (дворец)|Фонтенбло]]. Во 1641 поседот го купил Никола Фуке, амбициозен 26-годишен член на ''[[Париски парлеман|Парискиот парлеман]]''.
По петнаесет години, Фуке станал главен финансов управник на кралот Луј XIV ([[Министер за економија, финансии и индустрија (Франција)|министер за финансии]]) и тогаш започнала изградбата на најубавиот дворец во Франција. Во овој проект соработувале тројца генијални уметници кои Фуке ги имал избрано: архитектот [[Луј Ле Во]], сликарот-декоратор [[Шарл Ле
За кратко време дворецот станал голем центар на префинети гозби, книжевност и уметност. Меѓе уметниците блиски на Фуке биле и поетот [[Жан де Ла Фонтен|Ла Фонтен]] и драматургот [[Молиер]]. На самата инаугурација на дворецот била изведена пиеса од Молиер, заедно со вечера, организирана од [[Франсоа Вател|Вател]], заедно со импресивен огномет.
Ред 18:
Дворецот бил раскошен, префинет, и маѓепсен по изглед, но и богат по задкулисна драма. Накратко по една славна прослава на [[17 август]], [[1661]] со Молиеровата пиеса 'Les Fâcheux'. Прославата била премногу импресивна, а домот премногу лускузен, па [[Жан-Баптист Колбер]] успеал да го наговори кралот дека овој сјај е финансиран од манипулација со јавните фондови. Колбер го уапсил Фуке, па го заменил како финансов управник. Подоцна [[Волтер]] за резимира славната прослава вака: „На 17 август, во шест навечер Фуке беше Крал на Франција: во два наутро тој беше никој и ништо“. [[Жан де Ла Фонтен|Ла Фонтен]] исто така напишал опис на прославата, и накратко потоа и неговата ''Елегија за нимфите од Во''.
По апсењето Фуке бил затворен доживотно, неговата жена била протерана, а Во-ле-Викомт бил конфискуван. По конфискацијата, кралот купил 120 таписерии, статуите, и сите портокалови дрва. Потоа пратил група уметници (Ле Во, Ле Нотр и Ле
Мадам Фуке си го вратила имотот по десет години и се повлекла да живе со најстариот син. По смртта на Фуке во 1680, синот исто така умрел. Во 1705 решила да го стави Во-ле-Викомт за продажба.
| |||