Фердинанд I: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 128:
[[Податотека:Stielers Handatlas 1891 50.jpg|мини|лево|250п|Балканските држави во 1891 година]]
 
Во [[1896]] г., по меѓународното признавање на Фердинанд за кнез на [[Бугарија]], тој превзел широка турнеја низ [[Европа]], која започнала во [[Цариград]]. Таму, тој остварил бројни средби со официјалните отомански лица и повеќе претставници на дипломатскиот
кор.
 
Ред 138:
Тој понудил формирање на сојуз во кој, според него, требало да влезат [[Бугарија]], [[Србија]] и [[Црна Гора]], но бил против влегувањето на [[Грција]], сметајќи дека таа сака да го искористи српско-бугарскиот антагонизам и да приграби голем дел од [[Македонија]].
 
Во контекст на оваа политика, во [[мај]] [[1896]] г., Фердинанд се нашол во [[Белград]] и имал средба со српскиот крал [[Александар Обреновиќ]] и српскиот прв министер [[Стојан Новаковиќ]]. На оваа средба, српскиот премиер истакнал дека треба да се постигне договор за поделба на [[Македонија]] на сфери на влијанија, меѓутоа српскиот крал бил поотворен. Тој истакнал дека на [[Србија]] иѝ е потребен излез на море и затоа, реката [[Струма]] треба да биде линијата за разграничување меѓу двете земји. Фердинанд во својот дневник запишал дека оваа прашање ги разделува.
 
[[Податотека:Alexander of Serbia02.jpg|мини|десно|100п|[[Александар Обреновиќ]]]][[Податотека:STOJAN-NOVAKOVIC-1842-1915-.jpg|десно|мини|100п|[[Стојан Новаковиќ]]]]
Малку подоцна, [[Бугарија]] на чело со Фердинанд добила понуда за прегови од страна на [[Грција]] и преговорите се воделе во [[Букурешт]], но двете страни не се договориле. Откако [[Бугарија]] не се доворила со [[Атина]], дошло до бугарско-српско зближување. На [[1 март]] [[1897]] г. во [[Софија]] пристигнал српскиот крал со својата делегација. Два дена подоцна бил потпишан договорот меѓу кралствокралството Србија и кнежеството Бугарија, а договорот предвидувал:
 
:''1) Двете влади договорно да ги разгледуваат прашањата од заеднички интерес на српскиот и бугарскиот народ во Османската Империја''
Ред 160:
Во текот на [[Илинденско востание|Илинденското востание]], црногорскиот кнез Никола имал средба со бугарскиот дипломатски преставник во [[Цетиње]]. На оваа средба, кнезот истакнал дека [[Црна Гора]] може да покрене 50 000 војска против [[Османлиска империја|Османлиската Империја]], а [[Србија]], [[Бугарија]] и [[Црна Гора]] би можеле заедно да изведаат 500 000 војска. Меѓу другото, кнезот сметал на руска, англиска и италијанска помош и така би го решиле [[Македонско прашање|македонското прашање]] со делба или автономија.
 
Во текот на [[1903]] г. дошло до затегнатостзатегнување на тусркотурско-бугарската граница. За да се нормализираат односите, во [[октомври]] [[1903]] г., во [[Цариград]] бил испратен [[Григор Начовиќ]]. Под притисок на големите сили, двете држави започнале преговори, а Фердинанд, под притисок на [[Германија]], се откажал од барањето за спроведување на реформи во [[Одринско]]. Од овие преговори произлегла [[Бугарско-турска спогодба]] од [[1904]] г.
 
==== Фердинанд и македонското револуционерно движење ====