Импулс (механика)

Импулсот ${\vec {p}}$ (постаро име: количество движење) во механиката претставува физичка величина што ја карактеризира мерката на механичкото движење на телата. Во класичната механика, импулсот на телата е еднаков на производот од масата $m\,$ на телото (материјалната точка) и неговата брзина ${\vec {v}}$; насоката на импулсот се совпаѓа со насоката на векторот на брзината:

${\vec {p}}=m{\vec {v}}$.

Единица мерка за импулсот во SI е kg·m/s.

Во најопшт случај, импулсот на некое тело концептуално може да се сфати како настојување на тоа тело да го продолжи движењето во ист правец и насока, доколку на него не дејствува некоја надворешна сила. Во согласност со ова тој е природна последица на Њутновите закони за движењето.

Импулсот е конзервирана (зачувана) величина, што значи дека вкупниот импулс на било кој изолиран систем (систем кој не е под влијание на надворешни сили) не може да се промени.

Концептот за импулсот е воведен во класичната механика благодарение на голем број познати мислители и експериментатори, како што се Рене Декарт, Галилео Галилеј, Исак Њутн, Готфрид Лајбниц и други.

Импулс на систем од тела

Во зависност од масата и брзината на телото

Во класичната механика, вкупниот импулс на даден систем од тела (или честици) е векторски збир од импулсите на сите поединечни тела во системот:

${\vec {p}}=\sum _{i=1}^{n}m_{i}{\vec {\mathbf {v} }}_{i}=m_{1}{\vec {\mathbf {v} }}_{1}+m_{2}{\vec {\mathbf {v} }}_{2}+m_{3}{\vec {\mathbf {v} }}_{3}+...+m_{n}{\vec {\mathbf {v} }}_{n}$

каде:

${\vec {p}}$ е импулсот на системот

$m_{i}\,$ е масата на телото i

${\vec {\mathbf {v} }}_{i}$ е брзината на телото i

$n\$ е бројот на телата во системот.

Во врска со силата

Според Вториот Њутнов закон, силата е еднаква на промената на импулсот во единица време (прв извод на импулсот по времето):

${\vec {F}}={\mathrm {d} {\vec {p}} \over \mathrm {d} t}$.

Кога масата на телото е постојана се применува вообичаената равенка за сила (основна равенка на динамиката), односно ${\vec {F}}=m{\vec {a}}$. Олеснувачка околност е што овој случај е многу чест.

Кога системот се наоѓа во рамнотежа, тогаш промената на импулсот во единица време (силата која дејствува на системот) е еднаква на 0, т.е. ${\vec {F}}={\mathrm {d} {\vec {p}} \over \mathrm {d} t}$ = $\ m{\vec {a}}$ = 0