Џовани Батиста Тјеполо: Разлика помеѓу преработките

Веќе во 1750 иемто Тјеполо бил добро познато ширум Европа. Во придружба од неговиот син Џандоменико, Тјеполо допатувал во [[Вирцбург]] по повикот на Прицот-бискуп Карл Филип фон Грајфенклау во 1750, каде живеел повеќе од три години и извел величенствени фрески на таванот на [[Вирцбуршки дворец|Вирцбуршкиот]] дворец]]. Неговите таваснкитавански фрески на скалилата таму представуваат најголемата збирка тавански фрески во светот со зафатнина од (677 m²), која била изработена со помош на неговите синови Џандоменико и Лоренцо.

Тјеполо се вратил во Венеција во [[1753]], каде бил избран за Председател на Падовската академија. Неговата слава му довела многу нарачки: како на пример театрални фрески за цркви; ''Триумфот„Триумфот на верата''верата“ во Венеција, Киеза дела Пиета; фрески на ѕидни плочи во [[Ка Рецонико]] (во која денес стои и неговата таванска фреска од [[Палацо Барбариго]]); и слики за партициски вили во во венецискиот крај како [[Вила Валмарана]] ([[Винченца]]) и панегиричките фрески за огромната, денес населена [[Вила Писани]] во [[Стра]].

Меѓутоа во [[1761]] добил нарачка од кралот на Шпанија [[Карлос III]] за изведба на таванска декорација за престолната соба во кралскиот дворец во [[Мадрид]], чиј предмет бил ''Славењето„Славењето на Шпанија''Шпанија“. За време на неговиот престој таму ја предизвикал зависта и горкиот отпор на [[Антон Рафаел Менгс]]. Тјеполо починал во Мадрид на 27 март, 1770 год. Доаѓањето на строгиот [[неокласицизам]] довело до бавно опаѓање на неговиот стил, но не го спречил неговото влијание на развојот на уметноста. Веќе во [[1772]] Тјеполо бил доволно славен за да биде документиран како сликар на дуждот Џовани Корнаро, одговорен за украсување на дворецот Палацо Монцеинго а Сан Поло.