Стојан Михајловски: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
{{Биографија инфо
| име=Стојан Николов Михаjловски
| портрет= Stoyan Mihaylovski SMAC.JPG
| опис=бугарски писател, философ и деец на [[Македонски комитет|Македонскиот комитет]]
| наставка =
| роден-дата=[[7 јануари]] [[1856]]
| роден-место=[[Елена]], [[Бугарија]]
| починал-дата=[[3 август]] [[1927]]
| починал-место=[[Софија]], [[Бугарија]]
}}
'''Стојан Николов Михајловски''' е бугарски писател, философ, општественик, деец на [[Македонски комитет|Македонскиот комитет]] и учесник во македонското револуционерно движење <ref><small>''[http://slovoto.orbitel.bg/showbio.php3?ID=39 Словото]''</small></ref>.
==Потекло и школување==
Стојан Михајловски бил потомок на стар бугарски преродбенички род. Тој е син на [[Никола Михајловски]], внук
на [[Иларион Макариополски]]. Учел во [[Трново]] ([[1865]]-[[1868]]), завршил при ''Галата сарај'' во [[Цариград]] ([[1872]]), а таму бил соученик на [[Константин Величков]]. Во текот на [[1875]] година заминал за [[Екс ан Прованс]], [[Франција]], каде што го изучувал [[право]].
==Општествена служба ==
По [[Берлински конгрес|Берлинскиот конгрес]] работел како адвокат и судија, станал член на судскиот совет, главен редактор ([[1880]]) на весникот ''„[[Народен глас]]“'' во [[Пловдив]] и началник на оделение при Министерството за внатрешни работи (1880).
Михајловски завршил право во [[Франција]] во текот на [[1883]], а потоа станал главен секретар при Министерството за правосудсто ([[1883]]-[[1884]]), член на Русенскиот апелационен сдд ([[1887]]), [[учител]] по [[француски јазик]] во Русенската машка гимназија ([[1889]]).
==Политичка дејност==
Стоян Михайловски бил председател на [[Македонски комитет|Македонскиот комитет]] ([[1901]]-[[1903]]) и народен пратеник ([[1886]]-[[1887]], [[1894]]–[[1896]], 1903-[[1908]]).
Поради статијата Потајностите на бугарскиот двор која била издадена во весникот Ден и била насочена против [[Фердинанд I]],, бил осуден условно. Во текот на [[1905]] година се повлекол од политичката и општествената дејност.
== Дела ==
* Сцени от парламентарния живот в България. 1884
* Бог. Библейски стихотворения. 1889
* Поема на злото. 1889 /[[1939]], [[1943]]/
* Novissima verba. Стихотворения. Т. 1. 1889
* Железни струни. Стихотворения. [[1890]]
* Currente calamo. Краевековни стихотворения. 1890
* Книга без заглавие. Стихотворения. Ч. 1. 1892
* Сатири. Нашите писачи и газетари. [[1893]]
* Философически и сатирически сонети. 1895
* Книга за българския народ. 1897 / [[1931]], [[1938]], [[1946]], [[1991]]/
* По прекия друм. Бележки и размишления. 1901
* Пробуда и възход. [[1902]]
* Книга за оскърбените и онеправданите. 1903
* Източни легенди. 1904
* Днес чук, утре наковалня. 1905
* От развала към провала. Диалогизирани очерки. 1905
* Словоборците станаха богоборци. Поема. 1908
* Позив към българския народ и българската интелигенция. Ч. 1. [[1911]]
* Съчинения. Т. 1. [[1918]]
* Избрани творения. 1931 /1938/
* Съчинения. Т. 1–3. Избр. творения. Книга за българския народ. Поема на злото. 1938–39
* Събрани басни. 1939
* Неиздадени съчинения. Т. 1–2. Увод, бел. и уредба от Ив. Богданов. [[1940]]–[[1941|41]]
* Божествен размирник. Под. ред. на Ив. Богданов. 1943
* Избрани съчинения. Т. 1. [[1947]]. Т. 5. [[1948]]
* Избрани стихотворения. Антология. 1948
* Избрани съчинения. В 2 т. [[1960]]
* Басни. Епиграми. Сатири. Лирика. [[1967]]
* Стихотворения. 1967
* Епиграми. [[1969]]
* Избрани творби. [[1974]]
* Избрани творби. [[1987]] /[[1986]]/
* Божествен размирник. Философска поезия и проза. Съст. и предг. Ат. Натев. 1987.
==Извори==
<references/>
==Надворешни врски==
* [http://www.slovo.bg/showwork.php3?AuID=311&WorkID=11453&Level=1 Черен прах] Иван Христов
{{Дејци на Македонскиот комитет}}
|