Наједноставна форма на таргетирање на девизниот курс е ''фиксниот девизен курс'' (fixed exchange ratesrate), каде централната банка одредува фиксна вредност на домашната валута во однос на некоја странска валута. Притоа, централната банка го одржува така избраниот паритет или пак дозволува движење на девизниот курс само во многу тесни граници, на пример, 1% или 2% околу избраниот паритет. Во оваа форма на таргетирање на девизниот курс спаѓа и случајот кога вредноста на домашната валута е врзана за група странски валути, позната како ''кошница'' (basket). Друга форма на таргетирање на девизниот курс е т.н. ''ползечко врзување'' (crawling peg), каде што, одвреме-навреме, централната банка дозволува зголемување на девизниот курс за одреден процент. Понатаму, ако централната банка го фиксира девизниот курс, но дозволува негово слободно движење во одреден интервал околу паритетот (на пример, 5%, 10% или 15% под или над паритетот), тогаш станува збор за ''целни зони'' (target zones) или ''рамки'' (bands). Најпосле, во праксата често се применува одредена комбинација на одделните форми на врзување на девизниот курс, како што се ''ползечки рамки'' (crawling bands), каде што централната банка го фиксира девизниот курс, дозволува негово слободно движење во одреден интервал околу централниот паритет, при што одвреме-навреме го зголемува паритетот.
