Државен запис: Разлика помеѓу преработките

Државните записи се продават на [[аукции]] што се изведуваат според однапред утврден календар, при што [[Народна банка на Република Македонија]] се јавува како организатор на аукциите и како агент на Министерството за финансии.<ref>Горан Петревски, ''Управување со банките'', Универзитет Св. Кирил и Методиј, Економски факултет, Скопје, 2008, стр. 269-270.</ref> Аукциите на државни записи долго време се одржуваа во вид на тендер со каматни стапки, а од средината на март 2008 г., тие се продаваат преку тендер со износи. На аукциите на државни записи се прибираат два типа понуди: конкурентски (competitive bids) и неконкурентски (noncompetitive bids) понуди. ''Конкурентски понуди'' се оние каде што банките ги наведуваат износот на државни записи што сакаат да го купат и понудената цена, т.е. бараната стапка на приносот. Кај ''неконкурентските понуди'' се наведува само износот на државни записи што сака да се купи, а купувачот ја плаќа просечната цена на државните записи постигната на прифатените конкурентски понуди. Пред одржувањето на аукциите, Министерството за финансии објавува проспект со основните информации за изданието, износот што се нуди за продажба и максималната каматна стапка (до октомври 2007 г.). На аукциите, сите пристигнати понуди се подредуваат според висината на понудената цена, почнувајќи од највисоката до најниската и се прифаќаат понудите сè додека не се продаде целокупниот износ.

 

 

==Наводи==