Рилски конгрес: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 155:
{{Цитатник|''не можел, а да не се чувствува за грешник'' <ref name="HS" />}}
Главни обвинители на Конгресот бил [[Јане Сандански]] и серчани. Тие биле поддржани од струмичаните како и од реформските делегати, а против Сарафов биле и делегатите од Битолскиот и Солунскиот округ под влијание на [[Дамјан Груев]], нивни претставник бил [[Борис Мончев]] <ref name="HS" />.
Сарафов морал да се брани и затоа го обвинил [[Јане Сандански]] за пасивност при [[Илинденското востание]], а на [[Дамјан Груев]] му дофрлил што дозволил да биде грабнат од просрпскиот војвода [[Мицко Крстевски]]. Единствен кој застанал на страната на Сарафов бил [[Ѓорче Петров]] кој пак добил поткрепа од страна на Пере Тошев дека амнестирањето на обвинетите е најдобро решение со што би се разрешило заплетканото прашање. Улогата на миротворец требало да ја одигра непомирливиот противник на Сарафов, самиот Јане Сандански. На изнанедување на многумина Сандански истакнал дека во минатото сите грешеле, дека е потребно сплотување и помирување, да се остави минатото. Во тој дух се изјаснил и [[Ѓорче Петров]], а поддршка дал и [[Даме Груев]]. На крај конгресот изгласал опша амнестија за сите обвинети вклучително и за Борис Сарафов.<ref name="HS" />
== Значење ==
| |||