Право на Европската Унија: Разлика помеѓу преработките

 

Примарниот извор на законодавството на ЕУ се нејзините договори. Овие договори и даваат моќ на ЕУ да поставува широко политички цели и да формираа иснтитуции кои, меѓу другото, усвојуваат закони за остваравање на тие цели. Законодавните акти на ЕУ имаат две форми: регулативи и директиви. Регулативите добиваат правно значење во сите земји-членки тогаш кога ќе стапат на сила, без обврска за спроведување на било какви мерки со цел автоматски да се избегнат конфликтните домашни одредби. Директивите бараат секоја земја-членка да постигне одредени резултати допуштајќи им право сами да го изберат начинот за тоа како да ги постигнат резултатите. Деталите за тоа како тие се спроведуваат им се препуштаат на земјите-членки.

Законодавството на ЕУ произлегува од одлуките донесени на ниво на ЕУ, иако во голема мера тоа се случува и на национално ниво. Според тоа, принципот на еднаквост е централна тема во донесувањето на сите одлуки од страна на Европскиот суд на правда кој има за цел да обезбеди примената и интерпретацијата на законодавството на ЕУ да не се разликува меѓу земјите-членки.

 

 

=Основни права=

Главна статија: Повелба на основните права на Европската унија

Договорите на ЕУ, првенствено, не вклучуваат упатување за основните човекови права. Во 1964 година, Европскиот суд на правда пресуди во корист на Коста в Енел каде судот одлучи дека правото на Заедницата треба да биде во преден план во однос на националното право. Тоа значи дека националната власт не може да избега од она за што се согласила на европско ниво со донесувањето на спротивставени домашни мерки, но,исто така, тоа значело дека законодавецот ЕЕЗ непречено може да донесува закони врз основа на ограничувањата наметнети од страна на одредбите за основните права содржани во Уставот на секоја земја-членка. Ова претставуваше сериозен проблем во 1970 година со случајот на Германското трговско друштво Handelsgesellschaft кога Германскиот суд пресуди дека еден дел од законодавството на ЕУ го повредува основното германско право. По барање на Германскиот суд, Европскиот суд на правда пресуди дека примената на правото на Заедницата не може да зависи од неговата усогласеност со националните устави, што е случај со основните права како „составен дел од правото на Европската заедница“ и дека неусогласеноста на основното право би можело да ја формира основата за успешен предизвик на Европското право.

На тој начин, со пресудата на Европскиот суд на правда за германското трговско друштво Handelsgesellschaft, всушност се создаде доктрина на непишани правила кои ги ограничуваат институциите на Заедницата. Само во 1999 година, Европскиот совет формално започна изработка на кодифициран каталог на основните права на ЕУ во време кога правото за основни права на судовите беше одобрено од страна на институциите како и вметнато во Мастришкиот договор.

=Четирите слободи=

Главна статија: Четирите слободи на Европската унија

Јадрото на економската и социјална политика на Европската унија ја опфаќа и идејата за четирите слободи - слободно движење на добра, капитал, услуги и работна сила. Понекогаш, кон овие четири слободи се приклучува и слободното право на основање, па затоа уште се познати и како петте слободи каде разликата е ништо друго туку називот т.е. сите се однесуваат на истите области од материјалното право.

 

=Основање и услуги=

Главна статија: Слобода на основање и Слобода за давање услуги

 

=Закон за конкурентност=

 Наднационално право

 

 

 Крег, Пол; Gráinne de Búrca (2007). Правото на ЕУ, текст, предмети и материјали (четврто издание) Оксфорд, Њујорк: Oxford University Press . ISBN 978-0-19-927389-8.

 Штајнер, Јозефина; Лорна Вудс; Кристијан Тњиг Флеснер (2006). Правото на ЕУ (деветто издание). Оксфор, Њујорк: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-927959-3.

 Бернанд, Катерина (2007). Материјалното право на ЕУ. Четирите слободи (второ издание) Оксфорд, Њујорк: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-929839-6.

 Тоблер, Криста; Беглингер, Жак (2010). Суштинското право на ЕУ во графикони (второ издание), Будимпешта: HVG-ORAC, здружени објавувања на Институтот за правни науки „Е.М. Мајерс“ при Универзитетот „Лајден“. ISBN 978-963-258-086-9. Со вебстраница: Eur-charts.eu Претставување/ графичко претставување на правото на ЕУ во форма на графикони/шеми.

 

=Надворешни врски=

 EUR-Lex – интернет пристап до постојното и предложеното законодавство на Европската унија.

 EUR-Lex: Договори

 Краток преглед на законодавството на ЕУ