Револуционерен лист: Разлика помеѓу преработките

'''Револуционерниот лист''' излегувал во [[Солун]] во периодот од [[12 август]] [[1904]] до [[16 декември]] [[1906]] година и бил официјален орган на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]] ,<ref name="VG"><small>''Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително движење во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Табернакул, Институт за историја - Филозофски Факултет, Скопје, 2003''.</small></ref>,a подоцна станува неофицијално гласило на [[Јане Сандански]] и неговите приврзаници.

{{Цитатник|''Автономна Македонија од Организацијата се сфаќа како самостојна држава'' <ref name="RVV"><small>''Официално издание, Револуционерен лист, 2 јуни 1905, 3''.</small></ref>.}}

Со што јасно било дадено на знаење дека [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]] се залагала за самостојана македонска држава. Сепак треба да се истакне дека во тој период по [[Илинденското востание]] во [[Македонска револуционерна организација|Организација]] се диференцираат две струи или крила кои [[Христо Силјанов]] ги нарекува ги нарекува: ''радикално - реформска'' и ''умерено - конзервативна'' <ref name="HS"><small>''[[Христо Силјанов|Христо Силянов]], "Освободителнитѣ борби на Македония", [http://www.promacedonia.org/obm2/index.html том II Следъ Илинденското възстание], Издателство на Илинденската организация, София, 1943. {{bg}}''</small></ref><ref name="DMzS"><small>''Во постарата литература првата групација се нарекува левица, а втората како десница. Во поновата литература двете струи се нарекуваат реформско-демократска и конзервативно-централистичка''.</small></ref>, со што весникот ги изразувал идеите на првото крило, затоа во бугарската историографија се истакнува дека идејата за независност не била цел на сета [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]], туку само на ова крило со што се девалвира македонскиот карактер на [[Македонска револуционерна организација|МРО]] <ref name="VG" />, меѓутоMеѓутоa, треба да се потенцира дека ''автономниот принцип'' бил официјална цел на ''умереното - конзервативно крило'', меѓутоано тоа не значи дека тие не се залагале за самостојна држвадржaва, бидејќи идејниот водач на конзервативното крило [[Христо Матов]] во својата брошура „[[Основите на Организацијата од Брут]]“ истакнува дека:

Весникот ги популаризирал целите и задачите на [[Македонска револуционерна организација|МРО]] во новонастаните услови, приотоапритоа весникот ги критикувал и [[Врховизам|врховистите ]] и нивните погледи за решавање на [[Македонско прашање|Македонското прашање]],. воВо својата статија од [[јуни]] [[1905]] година се истакнува:

{{Цитатник|''... А што преставуваат врховистите? Тоа се еден грст луќе, еден мал кружок на чело на кој стои резервниот генерал Цончев, кој-иако нема трага од некогашните Македоно-одрински друштва во Бугарија-продолжува да се нарекува и да се потпишува како претседател на некаков Врховен комитет којшто не постои. Тие, врховистите, преставуваат полна негација на Внатрешната организација-маѓу нив и неа има бездна. Пред се против целата на Организацијата-автономана Македонија и нејзината девиза Македонија на Македонците-тие поставуваат некаква автономана Македонија со прикриена девиза Македонија за Бугарија. Автономаната Македонија се сваќа од Организацијата као самостојана државичка која ќе влезе како оделен член во Федерацијата на другите државички на Полусотровот, и врховистите се... како преку... форма кон Санстефанска Бугарија, која им изгледа на оние што не гледаат подалеку од носот дека може да биде реализирана... врховистите со својот теснограден и неразумен национализам... се трудат на секој начин и со своите акции да го преставуваат пред надворешниот свет ослободителното движење како чисто бугарско и со тоа, компромитирајќи ја каузата, и нанаесуваат тешки удари... <ref name="DZBMN"><small>''Документи„Документи за борбата на македонскиот народ за самостојност и за национална државадржава“, том еден, УниврзитетУниверзитет Кирил и Методиј - Факултет за философско - историски науки, Скопје, 1981''.</small></ref> ''}}