Атила Јожеф: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 28:
|}
 
Атила Јожеф е меѓународно најпознатиот модерен [[Унгарија|унгарски]] [[поет]]. Неговите песни се реведенипреведени на многу јазици, а неговиот живот и дело се изучуваат во многу земји. Сметан од комунстичката[[комунизам|комунистичката власт]] во Унгарија за "голем [[пролетеријат|пролетерски]] поет", неговиот тажен живот и незаборавните љубовни стихови (дел од кои се посветени на неговата мајка) ќе изградат култ од неговата личност.
 
Својата прва стихозбирка ''A szépség koldusa'' (''Питачот на убавината'') ја објавува во [[1922]] година; тогаш Атила има 17 години и сѐуште оди на училиште. Јожеф учи приватно една година, а птоапoтоа и во Сегедин, каде студира [[Унгарска литература|унгарска]] и [[француска литература]]. Со помошта на својот мецена, [[Лајош Хатвани]], се здобива со солидно образование во [[Австрија]] ([[1925]]) и [[Париз]] ([[1926]]-[[1927|27]]), каде ја открива поезијата на [[Франсоа Вијон]], познатиот поет-боем наод петнаесеттиот век.
 
Во [[1925]] Јожеф ја издава својата втора стихозбирка, ''Nem én kiáltok'' (''Не сум јас тој што вриска''). Избркан е од факултетот поради својата револуционерна песна, ''Tiszta szívvel''. Со своите ракописи патува во [[Виена]], каде преживува продавајќи весници и чистејќи хотелски соби, а потоа во [[Париз]], каде студира на [[Сорбона]]. Во овој период ги чита [[Хегел]] и [[Карл Маркс]], чиј револуционерен повик особено ќе го привлече.