Македонско движење и српската пропаганда: Разлика помеѓу преработките

{{Цитатник|''... откако се роди бугарското црковно прашање, со него се фрли семето на раздор меѓу христијаните - раја, кое и донесе големи несреќи на нашата татковина, а според интригите на туѓите пропаганди, бевме на најлоша среќа да ја примиме бугарската народност , којшто за нас Македонците е сосема туѓа''<ref name="spomeni"/>}}

Барањето не било прифатено од страна на Великата порта.

 

 

По исклучувањето на 38 ученика од [[Солунска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“|Солунска машка гимназија ]] тие преку [[Темко Попов]] стапиле во контакт со српскиот конзул Петар Карастојановиќ. Конзулот од своја страна им ветил дека ќе им овозможи да го продолжат образованието во Србија и дека ќе им биде дадена и финансиска поткрепа. Според [[Српска пропаганда во Македонија|српската пропаганда]] ученици по шкловувањето: ''требало да се вратат по своите родни места и таму да дејствуваат во полза на српската идеја''

 

До крајот на [[1888]] година во [[Белград]] се нашле 33 ученици од [[Македонија]]. Меѓу нив биле [[Даме Груев]], [[Петар Поп Арсов]], [[Христо Поп Коцев]], [[Никола Наумов]], [[Крсте Петков Мисирков]] и други. Во однос на школувањето во [[Белград]], [[Даме Груев]] кој се нашол таму како ученик истакнува дека: