Повардарска епархија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот: козметички промени
с Бот менува: сé -> сè
Ред 18:
 
== Историја на епархијата ==
Територијата на [[Република Македонија]] по својата географска положба го зазема централниот дел на [[Балканскиот Полуостров]] и претставува една од главните крстосници на економско-политичките и културните врски меѓу [[Европа]] и [[Блискиот Исток]]. Преку нејзината територија, уште од најдалечното минато, биле пренесувани традициите на народите и на разните етнички групи кои под разни историски околности и влијанија трпеле најразлични промени. Тие, како доказ за своето постоење оставиле богати и видливи траги кои што денес се неми сведоци. Тоа пред сéсè се богатите археолошки локалитети.
 
Градот [[Велес]], благодарение на близината до местата каде [[светиот апостол Павле]] уште во V век ја разгласувал радосната вест за човековото спасение, е меѓу првите што чул за Господовата посета на Земјата. Затоа христијанството во овој дел на [[Македонија]] рано се појавило. Познато е дека до почетокот на IV век христијанството било жестоко прогонувано од страна на римската власт. Со [[Миланскиот едикт]] од 325 година христијанството било прогласено за официјална религија во [[Римската империја]]. Како резултат на ова во [[Македонија]] се формирале повеќе [[христијански епископии]] како: Стобиската, Скупската, Баргалската и други. Со населувањето на Словените во [[Македонија]], во средината на VI и почетокот на VII век, христијанството како религија било почитувано од староседелците. Со Брегалничката мисија на браќата [[Св. Кирил и Методиј]], Македонските словени го прифатиле христијанството како своја религија. Зацврстувањето и целосното прифаќање на христијанството во Велес и Велешко се случило многу подоцна, односно во времето на прочуените охридски чудотворци [[Св. Климент]] и [[Св. Наум]] кон крајот на VIII и почетокот на IX век. Од тогаш почнува и изградбата на бројните Божји домови по целата земја.
Ред 28:
Од досегашните познати историски податоци се дознава дека Велес имал свој епископ за време на [[Охридскиот архиепископ Хоматијан]] ([[1215]] - [[1234]]). Сепак до [[1661]] г. нема сигурни податоци за другите велешки епископи. Постојат повеќе причини зошто е тоа така: на прво место е влијанието на политичките околности, а потоа, се разбира и црковните состојби во [[Охридската архиепископија]]. Епископите често биле присилно сменувани, од кои некои биле само по една година. Но од втората половина на XVII век веќе се познати приличен број имиња на велешки епископи кои во продолжение ќе ги именуваме:
 
Најстар историски извор за антитурското раздвижување во [[Велес]] постои од крајот на [[XVI век]]. Бунтот бил предводен од страна на тогашниот [[Охридски архиепископ Варлаам]], кој на [[Архиепископскиот трон]] дошол по смртта на [[Атанасиј I]], познатиот организатор за кревање на општобалканско востание за чија реализација барал помош од европските држави. [[Архиепископот Варлаам]] по сéсè изгледа активно продолжил по стапките на својот претходник, но сето тоа било со краток век. Во [[1598]] год., бил фатен и погубен од [[јаничар]]ите во [[Велес]].
 
# Данаил се спомнува во [[1641]] и [[1661]] г., како поранешен велешки епископ.
Ред 41:
# Теодосиј се спомнува во [[1759]] г.
# Јосиф се спомнува во [[1760]] г.
# [[Епископот Игнатиј]], грк од [[Лариса]]. Во [[1797]] г. бил поставен на повисок архиерејски чин - митрополит. Обиколувајќи ги сите манастири во својата епархија сéсè што нашол таму како стари книги, ги изгорел. Прост и неписмен, тој едвај знаел да се потпише. И како таков во велешката епархија владикувал 45 години. Умрел во длабока старост во Велес во 1841 г.
# [[Теоклит]] ([[1842]]-[[1847]]).
# [[Авксентиј I]] ([[1847]]-[[1855]]).