Ербас А380: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с Бот менува: кг -> kg, превзема... -> презема..., кое што -> коешто, Њу Јорк -> Њујорк, Хонг Конг -> Хонгконг, интерфејси -> посредници, мапи -> карти, ли
Ред 25:
 
'''Ербас А380''' е двоспратен со широк труп, четворомоторен авион произведен од европската корпорација Ербас, филијала на ЕАДС. Најдолгиот патнички авион во светот, А380 го направи првиот лет на 27 април 2005 од [[Тулуз]], [[Франција]], а првиот комерцијален лет на 25 октомври 2007 од Сингапур до [[Сиднеј]] со [[Сингапур eрлајнс]]. Авионот беше познат како А3XX за време на развојната фаза, но надимакот „супер-џамбо'' уште од тогаш го поврзуваа со него.
Горниот кат на А380 се протега по целата должина на трупот на авионот, а неговата широчина е еднаква со широчината на авион со широк труп. Ова овозможува да има кабина со 50% повеќе подна површина од последниот најголем авион, Боинг 747-400 и обезбедува седишта за 525 луѓе со вообичаената конфигурација со три класи, или до 853 луѓе со конфигурација само со економска класа. Одложената верзија на товарен авион , A380-800F, е представен како еден од најголемите товарни авиони, со носивост надмината само од Антонов Ан-225. А380-800 може да прелета 15,200 км (8,200 nmi), што е доволно да лета на пример од Њу ЈоркЊујорк до Хонг КонгХонгконг и брзина на летање од околу 900 km/h или 560 mph во висина на летање.
===Развој===
 
Ред 36:
 
Поголемите структурни делови на А380 се изградени во Франција, Германија, Шпанија и Велика Британија. Поради нивната големина, тие се донесени во хангарот Џин-Лук Лагардере Плант во Тулуз, Франција, транспортирани по копно, иако некои делови се земени од Белуга A300-600ST, користен за конструирање на други Ербас модели. Компонентите на А380 се обезбедени од добавувачи од целиот свет; петте најголеми допринесувачи, по вредност се Ролс-Ројс (Rolls-Royce), Сафран, Јунајтед Технолоџис, Генерал Електрик анд Годрих.
Предниот и задниот дел од трупот се натоварени на брод даден под наем на Ербас, во Хамбург, [[северна Германија]], од каде што се превезуваат до Велика Британија. Крилата кои се произведени во Филтон во Бристол и Брохтонин северен Велс се транспортираат со шлепери до Мостинските пристаништа, каде ги превземапрезема товарен брод. Во [[СВ.Назаир]] западна Франција, бродот го разменува трупот за поголем, сврзан дел, вклучувајќи го и клунот. Бродот се растовара во Бордеукс. Потоа, бродот ги зема трупот и опашката од северна Шпанија и ги доставува до Боредукс. Од таму деловите на А380 се транспортираат со шлепери до [[Лангон]] и со огромни конвои до хангарите во Тулус.
 
===Испитувања===
 
Пет авиони А380 се произведени за испитувања и демонстративни цели. Првиот А380 со сериски број МСН001 и регистрација Ф-ВВОВ е претставен на церемонија во Тулуз на 18 јануари 2005. За прв пат А380 полета на 27 Априлаприл 2005 година во 08:29 УТЦ (координирано унирвезално време). Авионот опремен со мотори Трент 900 на Ролс Ројс, излета од меѓународниот аеродром во Тулуз со шест член екипаж на чело со главниот тест пилот [[Жак Роси]]. По успешното слетување, три часа и 54 минути подоцна, Роси рече дека летањето со А380 е како „возење на велосипед“.
На 1 декамври 2005година, А380 ја достигна максималната брзина од Мах 0.96 (1019 км/ч) наспроти нормалната брзина (за патнички авион) од макс. 0.85 (902 км/ч). На 10 јануари 2006 година, А380 го направи првиот прекуокеански лет до Меделин, Колумбија за да се испита работата на моторите на аеродроми со висока надморска височина. За испитување во ладни атмосферски услови А380 слета во Нунавут, Канада.
 
На 14 февруари 2006 година, беа направени испитувања за одобрување на јакоста на крилото, крилото за испитување не издржа на бараниот напон. Ербас направи промена, додавајќи 30 кгkg на крилото за да се постигне бараната јачина. На 26 март 2006, А380 доби одобрување за евакуација во Хамбург, Германија. Со 8 затворени од вкупно 16 излези, 853 патника и 20 екипаж го напуштија авионот за 78 секунди, кое штокоешто е помалку од бараните 90 секунди на стандардите за добивање на одобрување. Три дена подоцна, А380 доби од ЕАСА (Европска агенција за воздушно пловидна безбедност) и ФАА (Федерална управа за воздушна пловидба) одобрување за носење на 853 патника.
 
Првиот А380 со сериски број МСН009 и регистрација Ф-ВВОВ и со мотори ГП7200 на [[Енџин Aлијанс]] полета на 25 август 2006. На 4 Септемврисептември 2006 е извршен првиот лет за испитување со патници. Авионот излета од Тулуз со 474 вработени од Ербас и е првиот авион од серијата на кој му се извршени испитувања за опременоста и удобност. Во ноември 2006 испитувањата на авионот се продолжени за проверка на перформансите на авионот за 150 часа под конкретни услови.
Ербас добива одобрување за летање за моделите А380-841 и А380-842 од ЕАСА И ФАА на 12 декември 2006. Моделот А380-861 добива одобрување за летање на 14 Декемвридекември 2007 година.
 
==Дизајн==
Ред 60:
===Пилотска кабина и електроника===
 
Пилотската кабина се наоѓа помеѓу главниот и горниот кат. Пристапот до пилотската кабина е од главниот кат, преку врата која се затвара и заклучува. Пилотксата кабина е направена за максимум пет лица. За прв пат во авионите на „Ербас“ е претставен терминал за одржување за време на летот, кој ја надополнува пилотската кабина со документи. Под пилотската кабина исто така припаѓа и терминалот за информации за време на летот.На пример таму се огласени интерактивни мапикарти за навигација, временски листи, и листисписоци за проверка. Од пилотската кабина постои влез кој води до одделението за електроника, кој претставува центар за контролирање на авионот и содржи различни компјутери и други компоненти.
 
Одделението за електрониката претежно се базира на [[интегрирана модуларна електроника]], која „Ербас“ за прв пат ја воведува во А380. Овде спаѓаат електронските функции за климатизација, црната кутија за комуникацијата во пилотската кабина, снабдување со електрична енергија, функциите за слетување и излетување, управување на кочниците и системот за управување и се наоѓаат на вкупно осум различни компјутери на интегрираната модуларна електроника. Интегрираните модуларни компјутери, кои исто така се наречени (влезно/излезен модул со јадрен процесор), се идентични со процесорите на персоналните компјутери, сепак тие се разликуваат во одредени сигнал интерфејсипосредници за секој од системите за интегрирани системи.
 
Компјутерите на интегрираната модуларна електроника меѓусебно се поврзани со мрежа за сигурност на важни апликации кои се поврзани со централа со осум прекинувачи.