Крсте Гермов: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 31:
Во [[1910]] година во разоружителната акција од страна на турската власт е подложен на мачење, потоа заминува за [[Софија]], каде отвора свое кафе, па работи и како кондуктер во Дирекцијата на трамваите. Учествува во [[балканските војни]], во бугарската ([[Македонско-одринско ополчение]]). Има добиен орден ''За храброст'' IV ред <ref>„Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 176.</ref>. По војната живее во [[Софија]]. Соработува со списанието Македонски вести ([[Софија]] [[1935-36]]) уредувано од [[Ангел Динев]]. Доаѓа во [[Асномска Македонија]], бил избран за народен пратеник од [[Прилепско]] во [[Народното собрание]] на [[Македонија]]. На 01.09.1946 година во [[Скопје]] ја отворил Првата седница на [[Македонското народно собрание]] токму Шаќир Војвода како највозрасен народен пратеник. Починал во [[Скопје]] на [[17 декември]] [[1962]], а погребан е со високи почести во родниот град - Прилеп. Пред својата смрт војводата во разговор со [[Лазар Колишевски]] во 1961 година истакнал:
{{Цитатник|''..Дојдов да ти кажам уште една работа: сите пишувате, и порано пишуваа, внатрешни, надворешни, врховисти, централисти и слично, е, па додов да ти кажам дека на Дворот (Двореца в София) велгувавме сите: едни низ главаната врата, други низ малата врата, некои низ капиџик, некои низ прозорец, некои преку таван, а некои богами и преку баџа! Току да знаеш, сите влегуваа... [Трите точки се ставени од Д. Кљакиќ] освен еден човек... Таму не влезе само Гоце Делчев...'' <ref>Кљакиќ, Драган. Времето на Колишевски. Скопје, 1994, стр. 182.</ref>}}
== Извори ==
| |||