Милован Ѓилас: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
rv
Ред 7:
Ѓилас брзо се стекнува со углед кај раководството на КПЈ што доведе до тоа на почетокот на [[1940]] да биде примен во [[Политбиро]]то на Партијата.
 
По окупацијата на Југославија од страна на [[Сили на Оската|Силите на Оската]] Ѓилас како член на Политбирото по автоматизам е избран во Врховниот штаб. Испратен е во Црна Гора за таму да раководи со борбата. При раководењето со борбата, Ѓилас зазема секташки позиции, поради кои на почетокот од [[1942]] е партиски казнет, иако не и исклучен од КПЈ.
 
По ослободувањето на земјата, Ѓилас се профилира како еден од водечките раководители на КПЈ и на Југославија, препознатлив по своите догматски сфаќања и пристап кон прашањата.
 
ПоСепак, по Резолуцијата на [[Информбиро]]то и откако КПЈ се реши да раскине со своето [[сталинизам|сталинистичко]] минато, Ѓилас станува еден од најголемите поборници на новиот курс. Заедно со [[Борис Кидрич]] го „пронаоѓа“ [[самоуправување]]то кај [[Маркс]] и пополека почнува да еволуира од еден од најригидните водачи на југословенската комунистичка партија во најслободноумниот член на тогашното раководство на КПЈ. Од тоа време потекнуваат неговите брошури „Ленин за односите помеѓу социјалистичките држави“ и „Современи теми“, во кои врши остра критика на сталинизмот, врз основа на тезата дека сталинизмот дегенерирал од [[ленинизам|ленинизмот]].
 
==Дисидент==