Рилски конгрес: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 139:
 
Главни обвинители на Конгресот бил [[Јане Сандански]] и серчани. Тие биле подржани од струмичаните како и од реформските делегати, а против Сарафов биле и делегатите од Битолскиот и Солунскиот округ под влијание на [[Дамјан Груев]], нивни преставник бил [[Борис Мончев]] <ref name="HS" />. Сарафов морал да се брани и затоа го обвинил [[Јане Сандански]] за пасивност при [[Илинденското востание]], а [[Дамјан Груев]] до дофрлил што дозволил да биде грабмат од просрпскиот војвода [[Мицко Крстевски]]. Единствен кој застанал на страната на Сарафов бил [[Ѓорче Петров]] кој пак добил поткрепа од страна на Пере Тошев дека амнестирањето на обвинетите е најдобро решение со што би се разрешило заплетканото прашање. Улогата на миротворец требало да ја одигра непомирливиот противник на Сарфов, самиот [[Јане Сандански]]. На изнанедување на многумина Сандански истакнал дека во минатото сите грешеле, дека е потребно сплотување и помирување, да се остави минатото. Во тој дух се изјаснил и Ѓорче Петров, а подршка дал и Даме Груев. НА крај конгресот изгласал опша амнестија за сите обвинети вклучително и [[Борис Сарафов]] <ref name="HS" />.
 
== Десницата не се предава ==
 
Врховистите{{fact}}, охрабрувани од бугарскиот двор{{fact}} не сакале да се помират со победата што ја постигнала левицата{{fact}} и со со сите сили настојувале да го преземат раководството.{{fact}} Особено најактивен меѓу нив бил [[Борис Сарафов]], кој преку ликвидирање на некои од членовите на организацијата како [[Христо Узунов]], [[Александар Турунџев]]{{fact}} и други посакувал да застане осамен на врвот на [[МРО]]{{fact}}. Сите тие дејства не ги попречиле левицата да го одржи конгресот.{{fact}}
 
 
== Извадоци од програмата на Рилскиот конгрес ==