Рилски конгрес: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 137:
{{Цитатник|''не можел, а да не се чуствува за грешник'' <ref name="HS" />}}
Главни обвинители на Конгресот бил [[Јане Сандански]] и серчани. Тие биле подржани од струмичаните како и од реформските делегати, а против Сарафов биле и делегатите од Битолскиот и Солунскиот округ под влијание на [[Дамјан Груев]], нивни преставник бил [[Борис Мончев]] <ref name="HS" />. Сарафов морал да се брани и затоа го обвинил [[Јане Сандански]] за пасивност при [[Илинденското востание]], а [[Дамјан Груев]] до дофрлил што дозволил да биде грабмат од просрпскиот војвода [[Мицко Крстевски]]. Единствен кој застанал на страната на Сарафов бил [[Ѓорче Петров]] кој пак добил поткрепа од страна на Пере Тошев дека амнестирањето на обвинетите е најдобро решение со што би се разрешило заплетканото прашање. Улогата на миротворец требало да ја одигра непомирливиот противник на Сарфов, самиот [[Јане Сандански]]. На изнанедување на многумина Сандански истакнал дека во минатото сите грешеле, дека е потребно сплотување и помирување, да се остави минатото. Во тој дух се изјаснил и Ѓорче Петров, а подршка дал и Даме Груев. НА крај конгресот изгласал опша амнестија за сите обвинети вклучително и [[Борис Сарафов]] <ref name="HS" />.
== Десницата не се предава ==
| |||