'''Руско-турската војна''' (1710–1711[[1710]]–[[1711]]), позната и како Прутската'''Прутска војна''', се водела во периодот од [[1710]]-[[1711]] година помеѓу [[Отоманската империја]] и [[Русија]]. Таа претходела на поразот на Шведска од т.н. [[Голема северна војна]]. Шведска започнала да влијае врз големите везири на Османлиите[[Османлии]]те и наводната застрашеност на нејзините територии од страна на Руската империја.
Војната била објавена на [[19 март]] [[1711]] година. [[Петар Велики]] објавил света војна против исламот[[ислам]]от. Силите на Русите[[Руси]]те се доближиле до реката [[Прут]]. Нивната војска броела околу 40.000 војници. Во август истата година тие биле пресретнати од османлиската војска која броела околу 200.000 војници. Петар Велики започнал преговори со Отоманците, кога увидел дека ќе биде поразен. Тој сакал да прибалтикот го врати на Шведска без престолнината [[Санкт Петерсбург]], [[Станислав Лешчински]] да остане на полскиот трон, [[Азов]] да биде вратен и како краен услов сакал својата војска да не биде допрена. Така мировниот договор бил склучен на [[12 август]]. Шведска се разлутила поради прифаќањето на Османлиите. Во следните две години Шведска повторно се обидувала да ја турне Отоманската империја во војна со Русија.
