Инвазија на Тунис: Разлика помеѓу преработките

'''Повторното христијанско освојување на [[Тунис]]''' се случило во [[1535]] година, кога императорот на [[Света Римска империја| Светата Римска империја]] издал наредба [[Тунис]] повторно да биде заземен од страна на Османлиите[[Османлии]]те, кои пак претходно го имале освоено пред една година, во [[1534]] година.

Во [[1533]] година, [[Сулејман I]] му наредил на барбаросаБарбароса, кој се наоѓал во [[Алжир]], да дојде во константинопол[[Константинопол]] и заедно со големата припремена флота да отпатува кон нови освојувања<ref>Crowley, p.56</ref>. Вкупно 70 галии биле изградени за време на зимата од [[1533]]-[[1534]] година, од страна на робовите кои биле донесени од новите освоени земји. Од нив, околу 1.200 биле христијани.<ref>Crowley, p.57</ref>. Така, заедно со овие бродови, барбаросаБарбароса спровел неколку акции по должината на брегот на денешна [[Италија]], се додека не се упатил кон [[Тунис]] на [[16 август]] [[1534]] година, успевајќи да му нанесе пораз на локалниот владетел хафсидХафсид Мули хасанХасан, кој бил под директива на [[Шпанија]].

И покрај барањето од страна на [[Карло V]], [[Франсоа I]] одбил да ја даде француската подршка за војната, објаснувајќи дека претходно тој имал потпишано договор со [[Османлиска империја|Османлиската империја]] која траела три години. [[Франсоа I]] исто така бил и во големи преговори со султанот [[Сулејман I]] за заеднички напад врз Карло V. Сепак, под притисок на [[папа Павле III]], тој се повлекол од можниот воен сојуз.

Така, војната започнала на [[1 јуни]] [[1535]] година, кога христијанската флота ја уништила флотата на Барбароса. По ова, [[Тунис]] бил окупиран и заземан. Под урнатините биле пронајдени топови кои имале француско потекло. Ова бил уште еден доказ за [[француско-османлиски сојуз|француско-османлискиот сојуз]] кој претходно бил склучен.

Како резултат на масакрот во градот, бројот на жртвите изнесувал околу 30.000 луѓе. Барбароса успеал да побегне во [[Алжир]] со неколку илјади турски војници. [[Мули Хасан]] бил повторно вратен на неговиот престол. Самата опсада ја демонстрирала големата моќ на [[Хабсбуршка монархија|Хабсбуршката монархија]] во тоа време. [[Карло V]] имал контрола над голем дел од [[јужна Италија]], [[Сицилија]], [[Шпанија]], [[Америка]], [[Австрија]], [[Холандија]] и земји во [[Германија]]. Освен тоа, тој бил и император на Светата Римска империја со кое [[де јуре]] имал контрола над поголемиот дел од Германија.

катастрофалниотKатастрофалниот пораз на Османлиската империја во Тунис, го принудил на Сулејман да влезе во неформален договор со [[Франција]] преотив Хабсбуршката империја. Амбасадорот [[Жан де Ла Форет]] бил испратен во Цариградм[[Цариград]] а за прв пат тој бил во можност да стане постојан амбасадот во османлискиот суд и да преговара за склучување на идните договори помеѓу двете земји.