Тасмански ѓавол: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Додава: hr:Tasmanski vrag
с Бот менува: превзема... -> презема..., сеуште -> сѐ уште
Ред 6:
| status_system = iucn3.1
| trend = decreasing
| status_ref = <ref name=IUCN>{{IUCN2008|assessors=Hawkins, C.E., McCallum, H., Mooney, N., Jones, M. & Holdsworth, M.|year=2008|id=40540|title=Sarcophilus harrisii|downloaded=12 Octoberоктомври 2008}} Listed as Endangered(EN A2be+3e v3.1)</ref>
| image = Tasdevil_large.jpg
| image_caption = мажјак Тасмански ѓавол.
Ред 49:
== Заштитна состојба ==
[[Податотека:Sarcophilus harrisii -Healesville Sanctuary-8a.jpg|right|thumb|At [[Во храмот Хилсвил]], Викторија]]
Некое време Тасманија беше последното засолниште на големите месојадни торбари. Сите поголеми месојадни торбари изумреле на континентот Австралија кратко по населувањето на луѓето. Само најмалите и најприлагодливите преживеале. Фосилен доказ од западна Викторија покажува дека Тасманските ѓаволи држеле место на австралискиот континент скоро до пред 600 години (отприлика 400 години пред колониацијата на европејците). Нивното исчезнување е препишано на крволочноста на дингата и ловењето од локалните австралијанци. Во Тасманија слободна од динга, месојадните торбари сеуштесѐ уште дејствувале кога пристигнале европејците. Искоренувањето на Тасманскиот тигар (''Thylacine'') по доаѓањето на европејците е добро познато, но исто така и Тасманскиот ѓавол бил загрозен.
Првите тасмански доселеници јаделе Тасмански ѓавол кој го опишале дека е вкусен како телешко. Како што се верувало дека ѓаволите ќе ловат и убиваат добиток, награден метод да се отстрани ѓаволот од селските имоти беше воведена во почетокот на 1830 година. Во наредните 100 години, фаќањето во стапици и труењето ги доведе д оработ на изумирање. По смртта на последниот Тасмански тигар (''Thylacine'') во 1936 година, заканата за ѓаволите беше согледана. Тасманскиот ѓавол беше заштитен со закон во 1941 година и популацијата полека се повратила.
Најмалку две главни популации пропаѓаат, веројатно поради епидемијата од болест која се појавила во запишаната историја во 1909 година и 1950 година. Моментално популацијата на Тасманскиот ѓавол е соопштена од тасманското инистерство за основни индустрии и вода, кое достигнува од 10 000 до 100 000 единки, со можни 20 000 до 50 000 возрасни единки. Главниот научник во програмата за болеста на ѓаволот-тумор на лицето Хамиш Меккалум нуди поскромна проценка од најмалку 20 000 единки и најмногу 75 000.
Ред 70:
[[Податотека:Tuz-logo.svg|thumb|Таз, Тасманскиот ѓавол и Линукс маскотота за 2.6.29]]
 
Тасманскиот ѓавол е значајно животно низ Австралија. Симбол е на Тасманските Национални паркови и службата за дивиот свет и поранешниот тасмански австралиски водечки фудбалски тим кој играше во Викторијанската фудбалска лига познат како Ѓаволите. Застарениот кошаркарски тим Хобартовите ѓаволи во НБЛ (''NBL'') беше именуван по ова животно. Ѓаволот беше еден од шесте домородни австралиски животни кои се појавија на комеморативните австралиски монети од два долари издадени меѓу 1989 и 1994 година. Тасманските ѓаволи се популарни кај домашните и меѓународнит туристи. Поради нивната единствена личност Тасманскиот ѓавол беше предmет на многубројни документарни емисии и во реалистични детски книги. Неодамнешен австралиски документарец за Тасманскиот ѓавол, Стравовите од Тасманија (''Terrors of Tasmania''), режисиран и продуциран од Дејвид Перер и Елизабет Перер-Кук, беше издаден во 2005 година. Документарецот следи женка ѓавол наречена Manganinnie низ сезоната на размножување и раѓање и одлгедувањето нма нејзините млади. Документарецот исто така обрнува внимание на ефектите од туморот на лицето на ѓаволот и заштитните мерки превземанипреземани за да се обезбеди преживување на Тасманскиот ѓавол. Документарецот е екранизиран на телевизиите во Австралија и во САД на каналот на Национална географија.
Забраните за извоз на Тасманскиот ѓавол значи дека ѓаволите нормално мозе да бидат видени в озаробеништво во Австралија. Последниот познат прекуокеански ѓавол почина во детската зоолошка градина Форт Вејн во 2004 година. Сепак Тасманската влада испрати пар ѓаволи во зоолошката градина во Копенхаген, следејќи го раѓањето на првиот син на Фредерик, крунисаниот принц на Данска и неговата тасманска жена Марија во октомври 2005 година. Ова се единствените ѓаволи кои можат да се видат надвор од Австралија.
Тасманскиот ѓавол е веројатно меѓународно најдобро познат како инспирација за цртаниот лик на Looney Tunes, Тасманскиот ѓавол или „Таз“. Додека цртаното отелотворување лиши на модернизиран ѓавол (истакнати песјаци, голема глава, кратки нозе, ограничени се сличностите во однесувањето помеѓу двата, состоејќи се главно од бучно однесување, алчен апетит и срамежливо однесување. Истражувачи исто така именувале гнетски измутиран глушед „Тасмански ѓавол“. Глушецот мутант е непотполн во развојот на сетилни влакнести клетки на увото, доведувајќи го мутантот до ненормални однесувања вклучувајќи тресене на главата и кружење, многу слично како ликот „Таз“ отколку како вистинсиот Тасмански ѓавол.
Ред 77:
 
== Филогенеза ==
Тасманскиот ѓавол (''Scarsophilus harrisii'') припаѓа на семејството Dasyuridae. Scarsophilus harrisii е дел од родот Scarcophilus кој содржи други два вида кои сега се фосили S.laiarius и S.Moomaensis. Ова се единствените од познатите фосили од Плеистоцинот. Врската меѓу трите вида е сеуштесѐ уште нејасна. Тасманскиот ѓавол е единствениот жив член на Scarcophilus и може да се најде на австралијанскиот остров држава Тасманија. Тасмаснкиот ѓавол е близу сроден со другите торбари како куните(''Quolls''), нумбатите и сега изумрениот Тасманскиот тигар.
 
== Аналогни структури ==