Народна федеративна партија: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 37:
За аграрното прашање конгресот донесол резолуција со низа барања .Во резолуцијата за училишните прашања се барало и Македонците да учествуваат во уредувањето на просветните прашања,да се отстрани централизмот и бирократизмот во просветата.Данокот што се плаќал за просвета да се распределува праведно на сите,да престане секакво влијание и дејствување на бугарската влада и бугарскиот двор врз просветата на Македонците-отомански граѓани и тн.
 
„На крајот основачкиот Конгрес на НФП изјави дека Партијата ѓе се бори за отстранување на секакво влијание и воздејство на бугарските влади и на бугарскиот двор врз просветното дело на Македонците – отомански граѓани и против претварањето на училишниот оддел од еден национален институт во партизански институт кој што ги прогони сите оние учители што несакаат во својата општествена дејност,да се пројавуваат како орудија на бугарскиот монархизам и ги фаворизира оние што работат за победата на одделни интереси, а не за слободата и народниот
суверенитет. “ < ref> < small>Мемоари од Димитар Влахов, страна 118 издание 2оо4 год. Скопје</small></ref>.
 
За да би можела да биде регистрирана според законот за граѓански партии,со кој македонската народност не била признатa во Отоманското царство и е дадена назнака „бугарска секција“ . Многуте историски извори укажуваат дека употребениот термин не укажува на национална – етничка припадност на партијата , ами дека и во турската иперија како и во времето на Византија и потоа и македонците како и сите христијани биле нарекувани бугари-бугарски народ според името на темата во која биле жители <ref name="es">[http://www.mn.mk/istorija/1617-Makedonskiot-identitet-vo-XIX-vek“]</ref> <ref name="dsgg"> <small>''„[[Ромеите]] - [[Грците]] секој кој зборувал словенски го нарекувале Воулгар, а јазикот вулгарски, почнувајќи од ХI век, заменувајќи го терминот Словен со Бугарин (Petar Dragasevic „Makedonski Sloveni”, 1890 g., Beograd). Tерминот Бугарин како синоним за Словен се јавува поради тоа што од 1018 г. словенските народи, според Византија: Македонците, Босанците, Србите, Црногорците итн., биле сместени заедно, во тема Воулгарија, а бидејќи Византијците луѓето ги разликувале по територијалната, а не етничката припадност, зборот Бугарин го заменил зборот Словен. Османлиите ја имаат наследено византиската традиција на поимот Бугарин, па сите Словени во Османлиското царство ги нарекувале Бугари (Friedman 1975). Најдобар пример ќе дадам со Босанците. Во ХVI век Ерменецот Симеон Лехаци патувајќи низ Турција, азиска и европска, ја посетил и Босна. За народот во Босна рекол дека сите луѓе таму се Бугари и зборат „болгарски“, а нивните села ги нарекол „болгарски села“ (Симеон Лехаци, Путевые заметки, хроника и памятные записи; изучил и опубликовал Нерсес Акинян, Вена, 1936). Според мапата на темите во Византија (1025 г.), Македонија и Србија се во тема Бугарија. Затоа Византијците ги нарекуваат Македонците (и Србите) - Бугари, односно жители на темата Бугарија. Денешна Бугарија е тема Паристрион, а јужна Бугарија – Тракија е тема Македонија, па сите жители од географска Тракија, а тема Македонија, се наречени Македонци,а оние од Паристрион – Паристрионци“. [[Крсте Петков Мисирков]] неколку пати во својот живот, од страна на бугарската полиција, под закана за физичко ликвидирање, бил теран да потпишува статии со пробугарска позиција, претходно напишани од бугарската држава).го објаснува поимот Бугарин: „Грците исто така не ги разликуваа словенските народности и сите Словени...ги нарекуваа со презреното име Бугари”. Грците го употребуваа името Бугарин за да го внесат во него своето признание кон сè словенското. Со името Бугари не крстија Грците и нас Македонците. Но тоа прекрстување не е едно и единствено… („За Македонцките работи”, Предговор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“, 1903). Во едни такви услови, кога Македонците учеле грчки училишта и кога сè словенско било нарекувано бугарско, за нашите предци од ХIХ век словенското значело бугарско, секој кој говорел словенски говорел бугарски. Така и некои наши преродбеници, македонскиот народен јазик го нарекуваат бугарски, но не мислејќи на бугарски, каков што сега го знаеме, туку на словенски.''</small> </ref >