Ѓорче Петров: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Откажано уредување 1061244 од (79.126.149.73 | Разговор)
Toci (разговор | придонеси)
Нема опис на уредувањето
Ред 17:
 
{{quote|...централна организација не била создадена, туку имало неколку мали организации. За неколку години, како и да е, една станала доминантна, таа која што го имала Делчев за лидер (до убиство). Груев, сегашен шеф на битолскиот округ, Ѓорче Петров и Христо Татарчев како надворешни претставници, тие ги зеле зборовите на Гледстоун за нивно мото „Македонија на Македонците“. Тие се изјасниле како различни од Бугарите и Македонците во Бугарија кои имале оформено постар комитет со центар во Софија.<ref name=Times />}}
 
[[Податотека:NYT Macedonia's heroic struggle for independence.PNG|thumb|100px|Статија на NYT за Македонија и македонците, Чикаго 6 декември 1903]]
 
Во март [[1895]] година во [[Солун]] бил кооптиран за член на ЦК на [[ВМРО]] каде на [[Солунски конгрес|Солунскиот конгрес]] [[1896]] година заедно со [[Гоце Делчев]] добиле задача да го изготват уставот на организацијата. Подоцна со налог на организацијата занимал како задграничен претставник во [[Софија]] каде имал средби со [[Ризо Ризов|Ризов]] и [[Андреј Лапчев|Лапчев]] кои го уверувале дека населението во [[Македонија]] не била подготвено само да се бори, да крева востание и дека им била потребна помош од врховниот комитет и од бугарските власти. Единствено тој и [[Гоце Делчев]] се спротиставиле за кревање на [[Илинденско востание|Илинденското востание]] поради неговата неподготвеност и избрзаност.
 
Своите погледи ги образложувал во својот весник ''„Бунтовник“'' каде во средиштето на неговата идеологија лежеле паролата ''„Македонија на Македонците“''. Иако не го поддржувал, тој сепак учествувал во [[Илинденско востание|Илинденското востание]] и тоа со четa во борбите кај прилепско-мариовскиот крај. На [[Рилски конгрес|Рилскиот конгрес]] бил избран повторно како задграничен претставник на [[ВМРО]] во [[Софија]]. Во [[1896]] година кога во [[Македонија]] пристигнале претставници од македонскиот врховен комитет на чело со Луков и [[Борис Сарафов|Сарафов]] тој рекол: ''„Ги пречекавме како Господ, за да потоа заклучиме дека не заслужуваат никакви почести. Станува збор за сосема друга спротивна политика кои ја воделе отцепените претставници, наречени врховисти.“''
 
[[Податотека:Giorche petrov svidetelstvo.jpg|thumb|left|Свидетелство на Ѓорче Петров, "православен бугарин од с. [[Варош]], Македониja."]]
 
Заради своите чисто македонски позиции станал најнапаѓаниот член на ВМРО од страна на врховистите. Конечно, како цел на братоубиствената политика во [[Бугарија]] на 28 јуни [[1921]] година бил убиен од платениците на [[Тодор Александров]] среде градот [[Софија]].