Ѓорче Петров: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Откажано уредување 1061244 од (79.126.149.73 | Разговор) |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 17:
{{quote|...централна организација не била создадена, туку имало неколку мали организации. За неколку години, како и да е, една станала доминантна, таа која што го имала Делчев за лидер (до убиство). Груев, сегашен шеф на битолскиот округ, Ѓорче Петров и Христо Татарчев како надворешни претставници, тие ги зеле зборовите на Гледстоун за нивно мото „Македонија на Македонците“. Тие се изјасниле како различни од Бугарите и Македонците во Бугарија кои имале оформено постар комитет со центар во Софија.<ref name=Times />}}
Во март [[1895]] година во [[Солун]] бил кооптиран за член на ЦК на [[ВМРО]] каде на [[Солунски конгрес|Солунскиот конгрес]] [[1896]] година заедно со [[Гоце Делчев]] добиле задача да го изготват уставот на организацијата. Подоцна со налог на организацијата занимал како задграничен претставник во [[Софија]] каде имал средби со [[Ризо Ризов|Ризов]] и [[Андреј Лапчев|Лапчев]] кои го уверувале дека населението во [[Македонија]] не била подготвено само да се бори, да крева востание и дека им била потребна помош од врховниот комитет и од бугарските власти. Единствено тој и [[Гоце Делчев]] се спротиставиле за кревање на [[Илинденско востание|Илинденското востание]] поради неговата неподготвеност и избрзаност.
Своите погледи ги образложувал во својот весник ''„Бунтовник“'' каде во средиштето на неговата идеологија лежеле паролата ''„Македонија на Македонците“''. Иако не го поддржувал, тој сепак учествувал во [[Илинденско востание|Илинденското востание]] и тоа со четa во борбите кај прилепско-мариовскиот крај. На [[Рилски конгрес|Рилскиот конгрес]] бил избран повторно како задграничен претставник на [[ВМРО]] во [[Софија]]. Во [[1896]] година кога во [[Македонија]] пристигнале претставници од македонскиот врховен комитет на чело со Луков и [[Борис Сарафов|Сарафов]] тој рекол: ''„Ги пречекавме како Господ, за да потоа заклучиме дека не заслужуваат никакви почести. Станува збор за сосема друга спротивна политика кои ја воделе отцепените претставници, наречени врховисти.“''
Заради своите чисто македонски позиции станал најнапаѓаниот член на ВМРО од страна на врховистите. Конечно, како цел на братоубиствената политика во [[Бугарија]] на 28 јуни [[1921]] година бил убиен од платениците на [[Тодор Александров]] среде градот [[Софија]].
|