Јадрена физика: Разлика помеѓу преработките

Во 1907 година Ернест Радерфорд го објавува делото „Зрачење на α – честичката од радиум при минување низ материјата“. Радерфорд вршел многу експерименти на оваа тема и понатаму, но најзначајниот експеримент се случил во 1909 година. Тогаш Ханс Гајгер и Ернест Марсден, под надзор на Радерфорд, испукале алфа честички кон тенка златна фолија. Според моделот на Томсон, траекториите на честичките требало да бидат сосем малку наведнати и под мал агол, но се забележало дека тие се раздалечени под големи агли, а некои дури имале спротивно насочени траектории. Тој заклучил дека во центарот, атомот има густо јадро кое го содржело поголемиот дел од неговата маса. Во јадрото имало дел од електроните, а надвор од него имало ис број електрони со кои се постигнувала рамнотежа. На пример, ако јаглеродот има 14 електрони, 7 од нив се наоѓаат во јадрото, а 7 надвор од него.

 

== Џејмс Чедвик го открива неутронот ==