Герит Дау: Разлика помеѓу преработките

 

'''Герит Дау''' или '''Герард Дау''' ([[7 април]] [[1613]] – [[9 февруари]] [[1675]]), ([[хол.]] ''Gerrit Dou'' или ''Gerard Douw'') е [[Сликарство од Холандското Златно доба|сликар од Холандското Златно доба]], чиишто мали, измазнети слики се типични за стилот на т.н. [[Лајденски фејнсхилдери]]. Негова специјалност биле [[битово сликарство|битовите мотиви]], а се прочул и со неговите [[оптичка мамка|оптички мамки]] и вечерни сцени на светлина од свеќа, со силен ефект на [[светлосенка]].

Дау најпрвин учел цртање кај [[гравура|граверот]] Бартоломеј Долендо; потоа учел сликање витражи кај [[Петер Каухорн]]. На 15-годишна возраст станал ученик на [[Рембрант]], кадешто учел три години. Од овој голем мајстор на [[Холандија|холандската]] школа Дау научил боење, како и посуптилните ефекти на [[светлосенка]]та. Стилот на Рембрант се одразува во неколку порани дела, особено во автопортретот на возраст од 22 години, и во сликата „Слепиот Тобиja оди да го сретне синот“.

 

Меѓутоа уште релативно рано во своето творештво Дау оформил свој сопствен стил, кој во извесна смисла бил дури и спротивен на стилот на неговиот учител. Надарен со необична јаснотија на видот и прецизност во работата, тој негувал сложен и макотрпен стил на обработка. Малкумина сликари посветувале толкаво внимание и труд на сите можни детали во сликите, сè до последната ситница. Се вели дека проведувал пет дена само во цртање на една рака. Неговиот стил бил толку фин и истенчен што морал сам да си ги изработува четките.

 

Но и покрај дребниот начин на работа, сликите на Дау имаат општ ефект на урамнотеженост и без било каква напнатост и укоченост, а боите секогаш му се извонредно свежи и прозрачни. Особено милувал да ги слика субјектите на светлина од фенер или свеќи, чиишто ефекти ги пренесувал на платното со верност и вештина ненадминати во историјата на сликарството. Честопати при сликањето користел конкавно огледало, and to obtain exactness го гледал субјектот низ врамена мрежа од свилени конци. Отпрвин бил мошне баран како портретист, но клиентелата почнала постепено да му се намалува бидејќи луѓето што ги сликал не сакале да седат толку долго колку што настојувал. Сите негови слики се со мали димензии, каде субјектите се претставени во мртва природа. Припишани му се над 200 дела, чии примероци можат да се најдат во сите позначани јавни збирки во Европа.

 

 

==Дела==

*1660-1665: „Војник капач“ ([[Ермитаж]], [[Санкт Петербург]])

*1660-1665: „Жена капач“ ([[Ермитаж]], [[Санкт Петербург]])

*1663: „Жена на прозорецот со бакарна здела со јаболка и фазан“ ([[Фицвилијамов музеј]], [[Кембриџ]])

*1665: „Дама свири на клавикорд“ ([[Далвичка ликовна галерија]], [[Лондон]])