Петти вселенски собор: Разлика помеѓу преработките

Од Четвртиот до Петтиот собор поминаа 172 години. Петтиот Вселенски собор беше одржан во Константинопол во 553 година, во времето на владеењето на [[Јустинијан]] I. На него присуствуваа 160 Свети Отци. Најстарите од нив беа: Евтихиј Константинополски, Аполинариј Александриски, Домн Антиохи- ски и Дамјан Созополитски. Овој свет Собор го доврши и го утврди она што беше решено на Халкидонскиот и ја проколна новата ерес за последните маки што настана врз старите погрешни учења на јереј Ориген, Евгариј и Дидим. Еретиците го засноваа своето учење на зборовите: „Господ е штедар и милостив и не се гневи до крај“ (Пс. 102,9), но ги забораваа Христовите евангелски зборови: „И овие ќе одат во вечна мака, а праведниците во вечен живот“ (Мт. гл. 25). Зборовите од псалмата дека Господ не се гневи до крај се однесуваат на овој живот, како што се и зборовите на седмата псалма: „Бог е праведен судија, и силен и долготрпелив и не се гневи секој ден“. Но тоа што следи потоа мора да нѐ загрижи: Но ако не се покаете, Тој ќе го очисти своето оружје, ќе го затегне својот лак и ќе го насочи, и ја затега смртната стрела, а стрелите свои ги вжарува”. Ориген, исто така, говорел дека нема да воскресне нашата плот, бидејќи душите преминуваат од тело во тело и многу други темнохулни работи што овој Собор ги отфрли.

 

 

[[Категорија:Црквени собори во Константинопол]]