Сончево зрачење: Разлика помеѓу преработките

Сончевата светлина е клучниот фактор за процесот [[фотосинтеза]].

 

Различните небесни тела во нашиот [[Сончев систем]] примаат светлина која е обратно пропорционална од квадратот на нивното растојание од Сонцето. Следи табела на количеството светлина што го добива секоја од [[планета|планетите]] (според податоците од [http://www.starhop.com/High/SolInt-19.pdf]):

 

|-

| [[Меркур]]

|-

| [[Венера]]

|-

| [[Земја]]

|-

| [[Марс]]

|-

| [[Јупитер]]

|-

| [[Сатурн]]

|-

| [[Уран]]

|-

| [[Нептун]]

|}

 

Светлината која ќе пристигне на секоја од планетите зависи и од составот на нивната [[атмосфера]]. На пример, сончевата светлина која допира до [[Марс]] е многу слична на дневната светлина на [[Земја]]та. Или, сончевата светлина која допира до [[Сатурн]], е малку посјајна од онаа Земјата за време на зајдисонце или изгрејсонце. Дури и на [[Плутон]] ситгнува доволно сончева светлина, која може да се спореди со светлината во една просечна дневна соба на [[Земја]]та.

 

{{Повеќе|[[Клима]]}}

На Земјата, соларната радијација е видлива како дневна светлина кога Сонцето е над [[хоризонт]]от. Кога директната радијација не е блокирана од облаци, освен сончева светлина имаме ефект и на топлина. Топлината на земјината површина и предметите на неа се во директна зависност и од затоплувањето на воздухот.

Енергијата од зрачењето на [[Сонце]]то која доаѓа на Земјината површина изнесува околу 109TWh (8.6.1013toe) годишно. Таа енергија е за околу 170 пати поголема од енергијата на вкупните резерви на [[јаглен]] во светот. Тоа е огромен енергетски извор со кој можат да се задоволат енергетските потреби за особено долг период.

 

Опстанокот на речиси сите животни форми на Земјата зависи од сончевата светлина. Растенијата ја користат сончевата светлина за процесот наречен [[фотосинтеза]]. Животните индиректно ја користат сончевата светлина, преку внесување на растенија во својата исхрана.

Релативно скорешните откритија на [[јаглен]], [[петролеум]] и [[природен гас]] претставуваат употреба на сончевата светлина заробена во земјата милиони години. Фосилните горива се остатоци од древни растенија и животни, и претставуваат искористлив извор на дополнителна енергија на Земјата. Но, количеството на фосилните горива е ограничено. Постојат повеќе теории кои зборуваат за алтернативни средства за добивање енергија на Земјава, но и за катастрофите кои би го снашле човештвото при недостаток на извори на енергија. Фосилно-нуклеарната ера е само една кратка епизода во [[историја]]та на човештвото. Таа се протега во епохата од почетокот на индустријализацијата до исцрпувањето на [[фосил]]ните ресурси. Пред тоа човештвото живеело само од енергијата на Сонцето, но благодарение на новите [[технологија|технологии]], ќе биде можно да се користи енергијата од [[Сонце]]то многу подобро и пофлексибилно.

 

За повеќето луѓе директното изложување на сончевото зрачење е непријатно, а посебно долго изложување на силна сончева светлина предизвикува долготраен проблем со видот. Затоа се измислени очилата за сонце, а во употреба се и други помагала за заштита од Сонцето: капи, чадори, природни или вештачки создадени сенки и така натаму.

 

 

 

За разлика од [[нафта]]та, останатите [[фосил]]ни и [[нуклеарно гориво|нуклеарни горива]], чија сопственост е концентрирана во рацете на малкумина, [[Сонце]]то е тука за сите, и претставува извор на енергија која може да се искористи.

Користењето на овие фотонапонски ќелии има смисла само на оние место каде тоа е единствениот начин за снабдување со електрична енергија некои изолирани, важни и скапи уреди, како што се [[вселенско летало|вселенските бродови]], [[сателит]]ите или оддалечените [[метеоролошка станица|метеоролошки станици]], за што веќе се користат. Фотонапонските ќелии се произведуваат во текот на последните децении, поради решавање на проблемите на вселенските програми, т.е. нивната цена се намалува и сега изнесува околу 10 USD/W.

 

Фотонапонските ќелии можат да обезбедат електрична енергија во објектите или апаратите каде електричната енергија од електричната мрежа не е достапна. Тоа најчесто се викендички или куќи во непристапните места, пловни објекти, караван куќи, како и разни телекомуникациски уреди на планинските врвови или сигналните уреди на автопатите.

Стандарните елементи на фотонапонските системи се фотонапонските модули, контролорите на полнењето на акумулаторите, акумулатори, проводници, носечки системи. Кога е потребно да се обезбеди електрична енергија со напон од 220 V се користат уреди кои ја претвараат еднонасочната струја од [[акумулатор]]ите во наизменична со соодветниот [[напон]].

 

Еден фотонапонски модул е составен од повеќе ќелии и најчесто обезбедува [[напон]] од 12 или 24 [[волт|V]], и сила од 10 до 150 [[ват|W]]. Модулот има сила од 100 W, и напон од 12 V, а димензиите му се 58х132 cm. Бројот на модулите и капацитетот на [[акумулатор]]от се одредуваат според потребите на потрошувачите кои ќе се приклучат на фотонапонскиот систем. Користи компакт флуо светилки 7 и 11 W кои работат на неднонасочен напон од 12 V, а се приклучуваат со помош на стандардно сијалично грло Е27. За помали потреби постојат и фрижидери до 40 литри со напојување од 12 V. Доколу сакате да го користите постоечкиот фрижидер кој е предвиден за работа на 220 V, во тој случај обично се прави целата електрична мрежа да работи на 220 V и се користат компакт флуо штедливи сијалици, бидејќи е потребо да се води сметка за секој потрошувач. Регулаторите кои го регулираат полнењето на акумулаторите од фотонапонските ќелии, потрошувачката на струјата како и состојбата на акумулаторите се произведуваат за струја од 6 до 30 [[ампер|A]]. Добиената електрична енергија од сончевите ќелии се акумулира во [[олово|оловните]] [[акумулатор]]и со [[електролит]], бидејќи истите се предвидени за работа во режим на длабоко празнење, за разлика од акумулаторите кои се користат кај автомобилите.

 

Материјалите кои имаат особини на црно тело (потполно апсорбирање на сончевата енергија) се подобни за изградба на колектори. Се поставуваат на крововите, на фасадните или носечките конструкции. Степенот на искористеност при трансформација на соларната енергија во топлинска изнесува околу 60% до 70%. Составни делови на колекторот се: куќиште (од Al профил), термоизолација (минерална волна со дебелина од околу 50 mm), апсорбер (алмела низ која се поставени [[бакар]]ни цевки), стаклена прекривка со дебелина од 4 mm. Ова се техничките податоци на колектори кои ги прозиведуваат некои регионални фирми.

Сопред проценките соларната енергија во [[лето]] би можела да обезбеди 80% од потребата за топла вода, а во [[зима]] меѓу 35% и 50%. Системите за греење и топла вода би можеле да обезбедат 35% од потребите во северна и централна [[Европа]], околу 50% јужно од [[Алпи]]те, а на југот на Европа дури и до 70%. Според предвидувањата вкупната површина на колектори во ЕУ во 2010 треба да достигне 75 милиони km2.

 

Во нив се врши посредна конверзија на сончевата енергија во електрична. Со примена на [[огледало|огледала]] се врши концентрирање на сончевата енергија во колекторот. Доколу на тој начин се постигне температура помала од 100 [[целзиус|С]], тогаш во разменувачот на топлината се користи [[фреон]], кој испарува и ја движи [[турбина]]та, а ако се постигне значително повисока температура тогаш топлината се пренесува на [[вода]] од која создава пареа која ја движи парната турбина.

 

Специфичната потрошувачка на клучните материјали (челик и бетон) е 20 до 30 пати поголема одколку кај ТЕ. Според пресметките периодот на враќање на инвстицијата е околу 15 години. Уште еден проблем е и големиот простор кој е потреба за огледалата, со што кога таква СЕ би се градела на продуктивен простор, не би била можна било каква продукција на [[биоенергија]].

 

{{commonscat}}

<div style="-moz-column-count:3; column-count:3;">

 

 

{{reflist}}

 

* [http://avc.comm.nsdlib.org/cgi-bin/wiki_grade_interface.pl?Measuring_Solar_Radiation Measuring Solar Radiation]

* [http://websurf.nao.rl.ac.uk/surfbin/first.cgi Websurf astronomical information]: Online tools for calculating Rising and setting times of Sun, Moon or planet, Azimuth of Sun, Moon or planet at rising and setting, Altitude and azimuth of Sun, Moon or planet for a given date or range of dates, and more.