Парфем: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот додава Шаблон: Без извори
с Бот: козметички промени
Ред 69:
Скоро, археолозите го открија она за што се верува дека е најстариот парфем во светот во Пиргос, Кипар. Парфемот е стар повеќе од 4.000 години. Парфемите биле откриени во една стара парфимерија. Најмалку 6 казани, бокали за мешање, инки и шипенца за парфеми беа откриени во една фабрика на површина од 4.000 м2.(3) во старо време луѓето користеле тревки и зачини, како бадем, коријандер, мирта, бергамот, исто како и цвеќиња.(4)
Арапскиот хемичар, Ал Кинди (Алкиндус) во 9век напишал книга за парфемите која ја има насловено Книга за хемијата на Парфемите и Дестилацијата. Во неа се содржат повеќе од 100 рецепти за мирисните масла, мелеми, ароматични води и замени или имитации на скапи опјни средства. Исто така во книгата се опишани 107 методи и рецепти за правење на парфеми, како и потребната опрема за правење на парфем.(5)
Персискиот муслимански доктор и хемичар Ависена (исто така познат и како Ибн Сина) го претстави процесот за екстрактирани масла од цвеќиња со начин на дестилација, процедура која денес најчесто се користи. Тој најпрво експериментираше со ружа. Се до неговото откритие, течните парфеми беа мешавина на масла и издробени тревки или листови, кои правеа силна мешавина. Водите од ружа беа поделикатни, и веднаш станаа популарни. И двете и сировите состојки и техниката на дестилирање значајно влијаеа на западните парфимерии и научни развивања, особено во хемијата.
Познавањето за правењето на парфемите во Европа пристигна во почетокот на 14 век и постепено се ширеше во Исламот. Но Унгарците беа тие кои конечно го претставија првиот модерен парфем. Направен од мирисни масла измешани со алкохол, првиот модерен парфем е направен во 1370 година нарачан од Кралицата на Унгарија – Елизабета и низ Европа беше познат како Унгарска Вода. Умотноста за правење на парфеми напредува во Италијанската Ренесанса, и во 16 век Италијанските прочистувачи беа донесени во Франција од стана на личниот парфимер на Катрин Де Медичи, Рене Л’ Флорентин. Неговата лабараторија беше поврзана со нејзините апартмани со таен премин, за ниедна формула да не може да се украде. Набрзо Франција стана Европскиот центар за парфеми и козметика. Култивацијата од цвеќиња за нивна парфимериска есенција, која започна во 14 век, прерасна во голема индустрија во јужниот дел на Франција. За време на Ренесанскиот период, парефемите најпрво беа користени од страна на богатите за да ја прикријат миризбата на телото која се должеше од нечесто бањање. Повремено на ова покровителство, западната индустриска парфимерија е создадена. До 18 век ароматични растенија се садеа во регионот Грас во Франција, за да се снабди растењето на парфимериската индустрија со сирови материјали. Дури и денес, Франција останува да биде центарот за создавање на различни парфеми и размена.
 
'''Концентрација'''
Ред 81:
'''• дезодоранс или за после бричење:''' 1-3% ароматични соединенија
 
Парфемските масла по потреба се разредени со мирис бидејќи неразредените масла (природни или синтетички) содржат голема концетнрација на хемиски соединенија (природни или други) кои најверојатно ќе резултираат со алергиски реакции и можни повреди кога ќе се нанесат директно на кожата или на облеката. Како и да е мирисот од чисто парфемско масло е многу концентрирано за да мириса убаво. Досега најчестата коминација за разредување на парфемското масло е етанол или мешавина на етанол со вода. Парфемските масла исто така можат да се разредат со масла со неутрален мирис како што е кокосовото масло, или течните восоци како што е маслото од јојоба.
Трајноста и јакоста н парфемот зависи од концентрацијата, за трајност и јакост на ароматичните соединенија (природни есенцијални масла / парфемски масла) користат: како што се зголемува процентот на ароматични соединенија, така се создава трајноста и јакоста на мирисот. Различни парфимерии или парфимериски куќи користат различна количина на масла за секој од нивните парфеми. Затоа, концентрацијата на масло разредено во парфемите Еау е Парфум (ЕдП) ќе биде повисока од онаа во истиот мирис на Еау де Тоилетте (ЕдТ) од ист вид, количината ќе се разликува помеѓу две парфимерии. ЕдТ од една паримерија може да биде посилен од ЕдП од друга парфимерија.
Мирисите за мажи ретко се ЕдП или екстракти од парфеми. Исто така мирисите за жени ретко ги има во ЕдЦ концетрат. Иако овој вид на тренд на одредени имиња е чест за одредување на мирисните концентрации, нема ништо директно со тоа дали мирисот е наменет за маж или жена.
Ред 103:
 
Групните парфеми, како таксиномијата, никогаш неможат да бидат целосно објективни или завршен процес. Многу мириси содржат аспекти на различни фамилии. Дури и парфемот дизајниран како ’единствен цвет’, ќе имаат подноти од други мириси. Вистинските единечни мириси ретко можат да се најдат во парфемите како да бара од парфемот да постои единствено како единечен ароматичен материјал.
Класификацијата од локативните фамилии е почетна точка за опис на парфемот, но неможе само по себе да ги даде одредените карактеристики на тој парфем.
 
'''Традиционален'''
 
Традиционалната класификација која се појавува негде околу 1900 се состои од следниве категории:
''' • само цветно:''' мириси кои доминираат со мирис од само еден цвет, на француски се вика солифоре. (на пр. Серге Лутенс Са Мајесте Ла Росе, кај кој доминира ружата.)
•''' цветен букет:''' содржи комбинација од неколку мирисни свеќиња.
Ред 141:
''' • ливчиња и гранчиња:''' најчесто се користат ливчињата од лавандата, пачулите, сагата, темјанушката, розмарити и ливчињата од цитронот. Понекогаш ливчињата се ценат по тоа колку звеж мирис му даваат на парфемот, како на пример употребата на ливчињата од сеното и доматот.
•''' зрна:''' ценети уште од антика, зрната многу се користат во темјанот и парфимеријата. Високо мирисните и антисептички зрна и зрната кои се користат во парфемите се користат во многу култури како медицината за разни болести. Најчесто употребени зрна во парфимеријата се ладбанумот, миризливата смола, балзамот од перу, босвелијата. зрната од борот и елката повремено се сметаат како извор на смолата која се користи во органските синтези за многу синтетички или природни ароматични соединенија. Амберот и копалот во парфимеријата денес се зрнести секрети од фосилните четинари.
''' • корења, ризоми и главици''': најчесто се користат во земјените делови во парфимеријата и ги вклучуваат ризомите на ирисот, корењата на трските, некои ризоми од фамилијата на џинџерот.
''' • семиња:''' најчесто користени семиња се кориандерот, кокосот, урмата, морското оревче, кимот, оревчето, анасонот и џинџерот.
•''' дрвја:''' многу важни во придонесот на главните ноти на парфемот, дрвените масла и дистилатите се неизбежни во парфимеријата. Најчесто употребувани дрва се сандаловината, ружата, агарот, кедарот, брезата, јуниперот и борот. Се користат за смекнување или за суводистиланите форми.
Животински извори
''' • амбергрис:''' грутки од оксидирани големи соединенија, чии претходници се избркани од кашалот. Амбергрисот често се користи како амберот во парфимеријата и не треба да се смеша со жолтиот амбер, кој се користи во призводството на накит.
•''' кастореум:''' го има во мирисните бешики на дабарот од Северна Америка.
'''• рис:''' исто се вика и рисен миск, го има во мирисните бешики на рисовите, животните од фамилијата Viverridae, кои се поврзани со мунгосите. Светската организација за заштите на животните ги истражуваше Африканските рисови кои беа фатени за оваа намена. (10)
Ред 174:
Содржајни природни мириси'''
 
Пред парфемите да бидат создадени, мирисите кои се искористени во неколку парфемски композиции најпрво мораат да бидат содржани. Синтетичките мириси се произведени преку органски синтези и се прочистени. Мирисите од природните извори бараат употреба на неколку методи за вадење на ароматите од грубите материјали. Резултатите од вадење се или есенцијални масла, абсолути, конкрети или масла, зависно од количината на восокот во извадените производи. (11)
Сите овие техники, до одредена мерка, ќе го разредат мирисот на ароматични соедниненија кои ги има во грубите материјали. Ова се должи зарадите топлината, грубите растворувачи или експонирањето на кислород во процесот за вадење, кој ќе ги направи ароматичните соединенија неприродни, со што или ќе го смени нивниот мирисен карактер или ќе ги направи без мирис.
'''• смекнување/растворувачка екстракција:''' најкористени и економски важни техники за екстрактирање на ароматите во модерната парфимерија. Грубите материјали се потопени во раствор кој може да го даде посакуваното ароматично соединение. Смекнувањето трае или неколку часа или со месеци. Мирисните соединенија за материјалите на дрвените растенија често ги има како и сите аромати од животинските извори. Техниките можат да се користат за вадење на мириси кои се непостојани за дистилација или лесно денатурираат од топлина. Најчесто користени ратсворувачи за смекнувањето или растворувачката екстракција вклучува хексан и диметил етил. Производот од овој процес се вика ’концретат’.
''' •критична течна екстракција:''' релативно нова техника за вадење на мирисните соединенија од грубите материјали, кои често содржат Суперкритични ЦО2. Поради ниската топлина за време на процесот и релативноста на растворите кои не реагираат а се употребени во екстракцијата, мирисните соединенија излегуваат да личат на оригиналните мириси од грубите материјали.
'''• екстракција од етанол:''' тип на раствор кој се користи за да се извадат мирисните соединенија директно од сувите груби материјали, како и нечистите маслени соединенија резултирајќи од растворувачката екстракција. Вадењето со етанол не се користи во мирисните екстракции од материјалите на свежите растенија бидејќи содржат големи количини на вода, која исто така ќе се извади со етанол.
'''• дистилација:''' честа техника за вадење на ароматични соединенија од растенијата, како што е цветот на портокалот и ружите. Суровите материјали се загреваат и мирисните соединенија се собираат преку кондензација на дистилираната пареа.
'''• дистилација на пареа:''' пареата од водата што врие поминува низ суровите материјали, со што ги изнесува нивните непостојани мирисни соединенија. Кондензатите од дистилацијата се сместуваат во шише со флорентин. Ова дозволува лесно одвојување на мирисните масла од водата. Водата од кондензатот, која задржува некои од мирисните соединенија и масла од суровите материјали е наречена хидросол. Ова најчесто се користи за свежите растениај како што се цвеќињата , ливчињата и стеблата.
'''• суви/деструктивни дистилации:''' суровите материјали директно се загреваат во печка без растворувач како што е водата. Мирисните соединенија кои се испуштаат од суровите материјали од многу голема топлина често се подложени на неводени пиролизи, кои резултираат со формирање на различни мирисни соединенија и со различни мирисни ноти. Овој метод се користи за да добијат мирисните соединенија од фосилниот амбер и мирисните дрва, каде намерното горење или изгорување на мирисот е посакувано.
Ред 209:
'''Техника'''
 
Иако не постои точна техника за формулацијата на парфемот, постојат општи водачи за тоа како може да се направи парфем од концепт. Иако многу состојки не придонесуваат за мирисот на парфемот, многу парфему вклучуваат обојувачи и антиоксиданти за да се подобри комерцијалната вредност и продажбата на парфемот.
 
'''Основна работа'''
Ред 225:
Напорот вложен во развојот на базите од мирисните компании или индивидуалните парфимерии можат да го направат исто со пазарниот парфем, штом се корисни и можат да се употребуваат повеќе пати. На врвот на нивните повеќе употреби, користа во користењето на базите за создавање се многу бројни:
Состојки до тешки или силни мириси кои се скроени во измешана база полесно можат да се обединат во парфемот
База која може да биде подобар приближен мирис на некој одреден предмет од екстрактот на тој предмет. На пример, базата направена да го приближи мирисот на свежата ружа може да биде подобро приближување до мирисот на ружа после дожд одколку да се стави масло од ружа. Цвеќињата чии мириси не можат да се извадат, како што е гарденијата создадени се од податоците од главната технологија.
Парфимерот брзо може да стане суров од заклучокот од калдрмирањето на повеќе бази, а потоа ке ги презентира повторно. Израмнувајќи ги страните на парфемот може да даде позитивен резултат.
 
Ред 232:
Правењето парфеми со обратна техника со аналитички техники како што е ГЦ/МС може да ја откријат ’главната’ формула за било кој парфем. Тешкоста на ГЦ/МС анализите настанува поради комплексноста на состојките на парфемот. Ова е посебно поради присутноста на природните есенцијални масла и останатите состојки кои ги има во хемиските мешавини. Како и да е, ’’секој кој има добра ГЦ/МС опрема и искуство со користење на оваа опрема денес може за неколку дена да ја открие формулацијата на било кој парфем...купувачите и конкурентите можат да ги анализираат парфемите повеќе или помалку детално. ’’(13)
 
Старите или лошо зачуваните парфеми кога ќе се стават под оваа анализа исто така можа да бидат тешки поради бројните деградации на производите и нечистината која резултирала од кршење на мирисните соединенија. Состојките и соединенијата можат да бидат одвоени или идентификувани со користење на гасни хроматографни мирисачи (ГХ), кои дозволуваат секој компонент поединечно да биде идентификуван и преку нивните физички карактеристики и нивниот мирис. Обратната техника на најпродаваните парфеми во маркетите е честа практика во мирисната индустрија поради релативната едноставност за работење со ГЦ опремата, притисокот да се создаде пазарни мириси, и корисни за пазарот на парфеми. (12)
 
'''здравствени прашања и прашања со животната средина'''
Ред 257:
Синтетичките миска имаат пријатен мирис и обичн не се скапи, а ги има во големи количини за да се прикрие непријатниот мирис на детергентите за перење и многу други производи за лична хигиена. Поради нивната голема употреба, неколку видови на синтетички миска се најдени во млекото за пиење (24), како и во сендиментите и водите од Големите Езера (25)(26).
 
Овие загадувачи може да предизвикаат додатни проблеми во здравјето и проблеми во животната средина кога ќе се додадат диетите на човекот и животните.
 
'''видови на опасности'''
 
барањето за ароматични материјали како што е сандаловината, агарот, мискот доведе до загадување на овие видови како и илегално шверцување и недозволена жетва.
 
'''безбедносни правила'''
Ред 279:
•надворешни органски материјали
 
Точната заштита на парфемите вклучува нивно чување подалеку од топлина и нивно чување каде што нема да бидат излошени на светлина. Отвореното шишенце ќе ја зачува аромата неколку години, седодека се чува како што треба.(6) но присуството на кислород во главниот простор на шишенцето и факторите од животната средина постепено ќе го сменат мирисот на парфемот.
 
Парфемите најдобро се чуваат кога се во светли тесни алуминиумски шишенца или во нивното оригинално пакување кога ке се употребуваат, и кога ќе се стават на ладно место каде температурата е помеѓу 3-7 степени (37-45 фаренхајтови). Иако е тешко целосно да се отстрани кислородот од кутијата каде се чува мирисот, во споредба со спрејовите и отворените шишенца ќе ја намалат изложеноста на кисолород. Спрејовите исто така имаат предност со тоа што го изолираат мирисот внатре во шишенцето и го заштитеуваат од мешање со прашина, со кожата, што би можело да му наштети и да го измени квалитетот на парфемот.
 
'''Листа на парфеми'''
Ред 309:
Препораки
 
1. ^ Strathern, Paul (2000). Mendeleyev's Dream - The Quest For the Elements. New York: Berkley Books. ISBN 04251846760-425-18467-6.
2. ^ Levey, Martin (1973). Early Arabic Pharmacology: An Introduction Based on Ancient and Medievl Sources. Brill Archive. pp. 9. ISBN 900403796990-04-03796-9.
3. ^ 4,000-Year-Old Perfumes Found
4. ^ Fox News: Ancient Perfumes Recreated, Put on Display in Rome
Ред 322:
12. ^ http://aftelier.com/store/index.php?main_page=product_info&cPath=5_8&products_id=52
13. ^ Camps, Arcadi Boix (2000). "Perfumery Techniques in Evolution". Allured Pub Corp. ISBN 0-931710-72-3
14. ^ a b Burr, Chandler (2008). The Perfect Scent: A Year Inside the Perfume Industry in Paris & New York. Henry Holt and Co.. ISBN 978-08050803770-8050-8037-7.
15. ^ Calkin, Robert R. & Jellinek, J. Stephen (1994). "Perfumery: practice and principles". John Wiley & Sons, Inc.. ISBN 0-471-58934-9
16. ^ Kumar P, Caradonna-Graham VM, Gupta S, Cai X, Rao PN, Thompson J (November 1995). "Inhalation challenge effects of perfume scent strips in patients with asthma". Ann. Allergy Asthma Immunol. 75 (5): 429–33. PMID 7583865.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Парфем