Јосиф Михајловиќ - Јурукоски: Разлика помеѓу преработките

'''Јосиф Михајлович - Јурукоски''' ([[1887]] - [[1941]]) е еден од позначајните [[Тресонче|тресончани]] кои живееле во периодот меѓу двете светски војни е Јосиф Михајловиќ, прв градоначалник на [[Скопје]] и творец на најкапиталните архитектонски објекти во градот кои и денеска се дел од секојдневието на скопјани. Живеел само 54 години.

 

 

Освен овие дела, за време на неговиот мандат биле изградени дваесетина училишта, над 280 километри градски улици, воените скривници, проширена била градската болница, изградена нова градска кланица, изградени над 20 сообраќајни крстосници кои и денеска се користат, надвозници, мостови, пристапни и излезни патишта, неколку тениски и две фудбалски игралишта и детското одморалиште "Горно Водно". Бил дел од тимот кој ја проектирал зградата на Академијата на науките и уметностите на Србија и на градската палата на градот Белград.

Со сите овие реализирани проекти тресончанецот Јосиф успеал [[Скопје]] да го претвори од обична турска касаба во модерен европски град. И денеска некои негови дела стојат построени низ скопска котлина како потсетник на дела какви никој пред него и потоа не успеал да направи за столицата на [[Република Македонија]].

 

 

Зографската и градителска историја на неговото семејство го натерало студирањето да го продолжи на Техничкиот факултет во [[Белград]] на отсекот архитектура. Го завршил за рекордно време, за само 4 години. По дипломирањето во [[1910]] година професорите го испратиле на постдипломски студии по архитектура во [[Италија]], каде специјализирал на романската класична уметност на ренесансата.

Прва работна задача по враќањето од таа земја во [[1911]] година му било вклучувањето во тимот што ја проектирал зградата на [[Академија на науките и уметностите на Србија|Академијата на науките и уметностите на Србија]] и на градската палата на градот Белград.

 

 

Почнале балканските војни и тој, како и голем број други [[Македонци]] бил мобилизиран во редовите на српската армија, но се нашол и во редовите на мијачкиот војвода [[Доксим Учителот]] од [[Галичник]].

 

 

По завршувањето на Првата светска војна и по студиите во Франција и Англија Јосиф се вратил во новосоздаденото југословенско [[кралство на Србите, Хрватите и Словенците]] и почнал да работи во едно градежно претпријатие - "Феникс". Набрзо стекнал висок углед како одличен архитект, па на 29 јануари 1929 година бил и официјално назначен за градоначалник на Скопје или како што тоа тогаш се нарекувало, претседател на општинското Поглаварство. Пред тоа во Градот работел како архитект-урбанист и уште тогаш имал почнато неколку проекти. Следувал периодот на проектирање и изградба на големите дела во градот. Според официјалните записи, кралот Александар Караѓорѓе посредно го поставил Јосифа за градоначалник на Скопје, зашто сакал од градот да направи модерна метропола во спомен на српскиот средновековен цар Душан. Потребната реконструкција и модернизација на градот сметал дека може успешно да го изврши тресончанецот Јосиф Михајловиќ - Јурукоски. На оваа функција тој останал до [[1936]] година, кога поради политичко-идеолошките разлики бил сменет од страна на една партија која во тоа време победила врз база на својата национал-социјалистичка (фашистичка) програма, зашто Михајловиќ бил демократ.

 

 

 

Починал на оперативна маса во скопската клиника за време на хируршка интервенција за вадење на слепото црево. Официјалниот медицински извештај вели дека при операцијата настанале компликации и лекарите не можеле да го спасат. Но, во тогашните демократски кругови кои биле против политиката на зближување со [[Хитлер]], преовлеадало мислењето дека поранешниот градоначалник бил отруен од фашистите, после еден говор пред царот Александар I на скопската железничка станица, каде наводно кажал неколку работи што не ги бендисале властите. Ваквата претпоставка била отфрлена од тогашната медицинска комора, а негативен став по однос на таа можност има и неговото семејство кое денеска живее во [[Белград]].

По смртта, со одлука на тогашното градско Поглаварство, големата улица "Јустинијанова" во Скопје, била преименувана во "Јосиф Михајловиќ", но бугарската окупаторска власт во Втората светска војна, а подоцна и комунистите, ја укинале таа одлука. Во книгата "Антологија за мијачките великани" се вели дека Лазар Колишевски (лидерот на комунистите во Македонија) на една мала тесна уличка од петнаесетина метри што завршува со ќорсокак некаде на Бит-пазар, подоцна и го дал името на поранешниот градоначалник и на таков начин тогашната власт му се оддолжила на најголемиот скопски градител на сите времиња.

 

Работните методи со кои Јосиф ги почнувал сите проекти биле со задоволство прифаќани од сите негови соработници. Во планирањата, проектирањата, мерењата и изведувањата на работите воопшто не се срамел и самиот да се вклучи во нив, а речиси секогаш во сите проекти ги вклучувал и младите студенти, за кои знаел дека се носители на авангардата и новите идеи.

 

[[Категорија:Македонци]]

[[Категорија:Скопјани]]

[[Категорија:Тресонче]]